Home Klasyfikacja populacyjna - Coon, Garn, Birdsell Rasa geograficzna australijska (australoidzi)

Rasa geograficzna australijska (Australoidzi)

Populacje Aborygenów z Australii, zwanych też australoidami. W zmieszaniu z Negrytami badź Melanezyjczykami cechy tej rasy wykazywali wymarli Tasmańczycy. Cechy australoidalne w mniejszym bądź większym nasileniu posiada wiele mieszanych populacji z Melanezji, Oceanii, Azji Południowo-Wschodniej i południowych Indii.

Cechy charakterystyczne:

budowa ciała:

  • wzrost zróznicowany (od 163 cm na południowych wschodzie do 170 cm  w rejonach pustynnych i tropikalnych)
  • wskaźnik skeliczny poniżej 51 (co oznacza długie nogi  w porównaniu do tułowia)

głowa / czaszka:

  • wskaźnik główny: bardzo dolichocefaliczny (głowa bardzo długa i zarazem bardzo wąska); średnio 70
  • największa szerokość czaszki u jej podstawy
  • kształt czaszki: lofokefalia
  • pojemność czaszki bardzo mała; dla plemienia Twi z północnej Australii średnio dla mężczyzn 1280 cm3 (1132-1477) cm3 i dla kobiet 1075 cm3 (996-1169)
  • największe łuki nadoczodołowe wśród aktualnie żyjących populacji świata

twarz:

  • rysy twarzy przypominające europeidów ale o wiele grubsze i "cięższe"

nos:

  • nosy szerokie (wskaźnik nosowy 97-107; wśród szczepów pustynnych szerokość nosa jest największa wśród wszystkich populacji świata 50 mm) 
  • zazwyczaj o prostym profilu, aczkolwiek część plemion pustynnych wykazuje profil wypukły
  • koniuszek nosa bardzo duży i często wysunięty mocno do przodu, poza linię grzbietu nosa

usta, szczęka górna, żuchwa i zęby:

  • zazwyczaj prognatyzm
  • żuchwa duża
  • wargi zazwyczaj nie wywinięte (w przeciwieństwie do rasy afrykańskiej); górna warga przeważnie o wypukłym profilu

odontologia:

  • zęby bardzo duże (niekiedy większe od niektórych znalezisk neandertalskich)

oczy:

  • oczy głęboko osadzone
  • kolor oczu zawsze ciemny

włosy:

  • kolor włosów zazwyczaj bardzo ciemny, ale u niektórych plemion pustynnych spotyka się u dzieci obu płci i części dorosłych kobiet odcienie blond lub rudoblond. Jest to inna forma jasnego koloru włosów niż u Europejczyków, bowiem nie jest związana z kolorem skóry i oczu. Prawdopodobnie odgrywa tu pewną rolę odbijanie światła przez włosy w takim kolorze (Aborygeni nie używali nakryć głowy jak np. Beduini).
  • kształt włosów najczęściej falisty, spotyka się jednakże włosy proste oraz na północnych, tropikalnych wybrzeżach kędzierzawe do wełnistych (występowały też u wymarłych Tasmańczyków); Coon spekulował że geny odpowiadające za prosty kształt włosów pochodzą od mongoloidów i zostały przyniesione przez plemiona przybyłe później, które zepchnęły populacje o włosach kędzierzawych / wełnistych na północne  i południowe krańce kontynentu
  • duża skłonność do łysienia

zarost i owłosienie ciała:

  • zarost i owłosienie ciała generalnie silne do bardzo obfitego

skóra:

  • kolor skóry od niemal czarnego do jasnobrązowego (na południu i u plemion pustynnych)
  • prawdopodobnie jest kodowany mniejszą ilością genów niż u negroidów afrykańskich bowiem przy dzieciach z małżeństw mieszanych europejsko-aborygeńskich jasny kolor skóry dominuje (w przeciwieństwie do Mulatów afrykańsko-europejskiego pochodzenia); ponadto również jasna pigmentacja oczu i włosów u takich dzieci występuje dość często

gruczoły potowe i zapach ciała:

  • wydzielający się pot na skórze Aborygenów jest pozbawiony wyraźnego zapachu, występującego u negroidów afrykańskich

dermatoglify:

  • największy odsetek wirów wśród form linii papilarnych w porównaniu z innymi populacjami i niemal brak łuków

    • 0-1% łuki
    • 28-46% pętle
    • 52-73% wiry

adaptacje fizjologiczne:

  • fizjologiczna adaptacja do tzw. nocnego chłodu: Aborygeni są w stanie spać niemal nadzy w temperaturze bliskiej zera. Jest to bardziej skrajna wersja adaptacji spotykanej również u Lapończyków (oni tego nie potrafią). Polega ona na zwiększonym transferze ciepła między naczyniami krwionośnymi w kończynach (wychodząca cieplejsza krew tętnicza ogrzewa przychodzącą chłodniejszą krew żylną; naczynia krwionośne są położone blisko siebie lub połączone krótkimi naczyniami (anastomoses), by wymiana ciepłą mogła zachodzić); wskutek tego nogi i ręce pozostają chłodniejsze (12-15 stopni Celsjusza) niż wewnętrzna część tułowia, gdzie leżą organy wewnętrzne. I najważniejsze funkcje życiowe są niezagrożone. Takiej adaptacji nie posiadają afrykańscy negroidzi.

zróżnicowanie serologiczne:

  • w systemie AB0 niemal nie występuje grupa krwi B (poza płw. York);
  • w systemie MNS-U bardzo liczna jest grupa krwi N, brak jest S, MS i NS;
  • w systemie Duffy prawie powszechna jest grupa (Fya);
  • w systemie Diego brak grupy krwi Dia

pozostałe zróżnicowanie genetyczne:

  • odsetek występowania genu warunkującego odczuwanie smaku gorzkiego PTC (fenylotiokarbamid) wynosi (49-67%) i jest mniejszy niż u ras geograficznych polinezyjskiej i mikronezyjskiej

Występują w jej obrębie izolowane rasy lokalne:

 

Odpowiedniki w innych klasyfikacjach rasowych:


BIBLIOGRAFIA

  1. Coon C. S., Birdsell J., Garn S., Races. A study of the problem of race formation in man, 1950
  2. Coon C. S., Racial adaptations, 1982
  3. Coon C. S., The living races of man, 1965
  4. Garn S., Human races, 1961

 

Przykład 1. Coon C. S., The origin of races, 1962

Aborygenka z plemienia Twi, północna Australia (pojemność czaszki około 1000 cm3)

rasa geograficzna australijska

rasa geograficzna australijska

 

Przykład 2. Coon C. S., The origin of races, 1962

Aborygen z plemienia Tiwi

rasa geograficzna australijska

rasa geograficzna australijska

 

Przykład 3. Coon C. S., The living races of man, 1965

Aborygen z plemienia Tiwi

Rasa geograficzna australijska

Rasa geograficzna australijska

 

Przykład 4. Coon C. S., The living races of man, 1965

Aborygenka z pustynnej, centralnej Australii (włosy naturalnie jasne)

Rasa geograficzna australijska

Rasa geograficzna australijska

 

Przykład 4. Coon C. S., The living races of man, 1965

Dziewczyna o mieszanym australoidalno-europeidalnym pochodzeniu

halcaste