Antropologia
Fizyczna

Wskaźnik wysokości górnej wargi

Wskaźnik wysokości górnej wargi (część skórna)  oblicza się dzieląc odcinek [sn-sto] przez wysokość nosa [n-sn].

Obrazuje oddalenie ust od od podstawy nosa. Im wskaźnik wyższy, tym ta odległość jest większa. Można wysokość gónej wargi traktować jako cechę opisową (zobacz).

Nieraz używany przy wymiarach niektórych osobników z typologii Michalskiego. Przy typach odmiany żółtej i biało-żółtych jest zazwyczaj większy niż w typach odmiany białej (nie mam danych na razie co do odmiany czarnej), czyli usta są bardziej oddalone od podstawy nosa, ale nie jest to zawsze regułą oczywiście.

Przybliżony podział na podstawie danych z pracy Michalskiej-Wichan

Był tam jedynie podany podział na zakres średni i wysoki, zakres niski wyznaczyłem bazując na tym że dla danych z próby z populacji polskiej (zobacz arkusz z danymi), zakresy od 32 (będące zarazem najwyższymi w tej grupie) dotyczyły typów o przewadze elementu laponoidalnego oraz wyżynnego.

• x- 32(?)   mała odległość miedzy ustami, a podstawą nosa
• 33(?)-42   średnia odległość między ustami, a podstawą nosa
• 43-x         duża odległość między ustami, a podstawą nosa

 Przykład 1

Na podstawie:

1. Michalska-Wichan J., Struktura antropologiczna ludności Mongolii [w:] Acta Universitatis Lodziensis, Folia Zoologica et Anthropologica, 4, 1986, s. 79-138