Wskaźnik wysokościowo-długościowy
- Szczegóły
- Kategoria: Kraniometria oraz Cefalometria
Dla głowy wskaźnik oblicza się dzieląc wysokość [t-v] przez długość [g-op] i mnożąc wynik przez 100.
Przykład 1. Górny S., Zdjęcie antropometryczne Polski. Cz. 1: Pomiary ludności dorosłej z lat 1955-56, 1972
Klasyfikacja wg Martina dla głów
| chamecephalus (niska) | x - 57.6 |
| orthocephalus (średnia) | 57.7 - 62.5 |
| hypsicephalus (wysoka) | 62.6 - x |
Skala wg Michalskiego dla głów - wspólna dla obu płci:
- x - 58.9 bardzo niska
- 59 - 62,9 niska
- 63 - 66,9 średnio wysoka
- 67 - 70,9 wysoka
- 71 - x bardzo wysoka
Zobacz też: podział na akresy wysokości głowy (w mm)
Dla czaszek można wykonać dwa pomiary, biorąc pod uwagę inaczej mierzoną wysokość, może być to bowiem odcinek [ba-b] albo [po-b].
Klasyfikacja wg Martina dla czaszek
| Wysokość czaszki | [ba-b]/[g-op]*100 | [po-b]/[g-op]*100 |
| chamaekranius (niska) | x - 69,9 | x - 57,9 |
| orthokranius (średnia) | 70,0 - 74,9 | 58,0 - 62,9 |
| hypsikranius (wysoka) | 75,0 - x | 63,0 - x |
Skala wg Michalskiego dla czaszek ( [ba-b]/[g-op]*100 ) - wspólna dla obu płci:
używana w opisach typów kierunku morfologiczno-porównawczego na tej stronie
- x - 66,9 bardzo niska
- 67 - 70,9 niska
- 71 - 74,9 średnio wysoka
- 75 - 78,9 wysoka
- 79 - x bardzo wysoka
Podział szczegółowy:
Na podstawie:
- Jaworska K., Charakterystyka antropologiczna niektórych szczepów dorzecza Ubangi, 1962
- Kapica Z., Szkice z antropologii historycznej Polski i ziem ościennych: Serie neolityczne, Tom 1, 1958
- Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii. Metody, techniki, normy, 1997
