Home Antropometria Kraniometria oraz Cefalometria Wskaźnik wysokościowo-długościowy

Wskaźnik wysokościowo-długościowy

Dla głowy wskaźnik oblicza się dzieląc wysokość [t-v] przez długość [g-op] i mnożąc wynik przez 100.

 Wskaźnik wysokościowo-długościowy

Przykład 1. Górny S., Zdjęcie antropometryczne Polski. Cz. 1: Pomiary ludności dorosłej z lat 1955-56, 1972

wskaznik-wysokosciowo-dlugosciowy

 

Klasyfikacja wg Martina dla głów

chamecephalus (niska) x - 57.6
orthocephalus (średnia) 57.7 - 62.5
hypsicephalus (wysoka) 62.6 - x

 

Skala wg Michalskiego dla głów -  wspólna dla obu płci:

  • x - 58.9      bardzo niska
  • 59 - 62,9     niska
  • 63 - 66,9     średnio wysoka
  • 67 - 70,9     wysoka
  • 71 - x         bardzo wysoka

 

Zobacz też: podział na akresy wysokości głowy (w mm)


 


Dla czaszek można wykonać dwa pomiary, biorąc pod uwagę inaczej mierzoną wysokość, może być to bowiem odcinek [ba-b] albo [po-b].

Wskaźnik wysokościowo-długościowy czaszki

Klasyfikacja wg Martina dla czaszek

Wysokość czaszki [ba-b]/[g-op]*100 [po-b]/[g-op]*100
chamaekranius (niska) x - 69,9 x - 57,9
orthokranius (średnia) 70,0 - 74,9 58,0 - 62,9
hypsikranius (wysoka) 75,0 - x 63,0 - x

 

Skala wg Michalskiego dla czaszek ( [ba-b]/[g-op]*100 ) -  wspólna dla obu płci:

używana w opisach typów kierunku morfologiczno-porównawczego na tej stronie

  • x - 66,9       bardzo niska
  • 67 - 70,9     niska
  • 71 - 74,9     średnio wysoka
  • 75 - 78,9     wysoka
  • 79 - x         bardzo wysoka

Podział szczegółowy:

 


Na podstawie:

  1. Jaworska K., Charakterystyka antropologiczna niektórych szczepów dorzecza Ubangi, 1962
  2. Kapica Z., Szkice z antropologii historycznej Polski i ziem ościennych: Serie neolityczne, Tom 1, 1958
  3. Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii. Metody, techniki, normy, 1997