Wskaźnik biodrowy górny / miedniczno - barkowy
- Szczegóły
- Kategoria: Somatometria
Pokazuje stosunek górnej szerokości bioder do szerokości barków i określa proporcje tułowia jako bardziej męskie czy kobiece.
Oblicza się go dzieląc szerokość miednicy (inaczej górną szerokość bioder) [ic-ic] przez szerokość barków [a-a] i mnożąc wynik przez 100.
Uwagi: W róznych polskich opracowaniach jest nazywany raz wskaźnikiem miedniczno-barkowym innym razem biodrowo-barkowym, z tym że jest to szerokość bioder górna, dla odróżnienia od dolnej [tro-tro], dla któej też istnieje wskaźnik biodrowo-barkowy... Po prostu nie wiem kóra nazwa jest bardziej poprawna. Ale nazwa wskaźnik miedniczno-barkowy wskaźnik jest bardziej jednoznaczna.
Przykład 1. Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii. Metody, techniki, normy, 1997
Podział na zakresy wg Wankego i Kolasy:
| mężczyźni | kobiety | |
| proporcje bardziej męskie | x-71.5 | x-79.3 |
| pośrednie | 71.6-76.1 | 79.4-84.5 |
| bardziej kobiece | 76.2-x | 84.6-x |
Podział na zakresy wg Vallois:
dla mężczyzn, u kobiet wartości większe o około 10 jednostek
- tułów trapeozidalny: x-69.9
- tułów pośredni: 70-74.9
- tułów prostokątny: 75-x
Podział na zakresy wg Michalskiego (mężczyźni):
- bardzo wąska miednica: x-67.9
- wąska miednica: 68-71.9
- średnia miednica: 72-77.9
- szeroka miednica: 78-81.9
- bardzo szeroka miednica: 82-x
Na podstawie:
- Charzewski J.[et al.], Zarys antropologii dla studiujących wychowanie fizyczne, 1986
- Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii. Metody, techniki, normy, 1997
- Stolarczyk H., Budowa ciała mieszkańców Cyrenąjki [w:]Studia Afrykanistyczne, Acta Anthropologica Lodziensia nr 10, 1965, s. 5—26
- Vallois H. V., Anthropometric Techniques [w:] Current Anthropology, Vol. 6, No. 2 (Apr., 1965), pp. 127-143
