Antropologia
Fizyczna

Kształt twarzy

Genetyczne uwarunkowania kształtu twarzy: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ar.23186/full;  http://journals.plos.org/plosgenetics/article?id=10.1371/journal.pgen.1004224;  http://journals.plos.org/plosgenetics/article?id=10.1371/journal.pgen.1002932

Przykład 1. Godycki M., Zarys antropometrii, 1956

Formy kształtów twarzy.

1.  elipsowaty o najszerszej części jarzmowej twarzy
2. owalny o twarzy zwężającej się ku podbródkowi
3. jajowaty zwężający się w okolicy ciemieniowej
4. okrągły, twarz jest kulista i stosunkowo krótka
5. prostokątny
6. kwadratowy, odróżniający się od poprzedniego twarzą stosunkowo krótką
7. romboidalny o największej szerokości twarzy w okolicy łuków jarzmowych i zwężonej części ciemieniowej i żuchwowej
8. trapezoidalny ze znacznie rozszerzoną dolną żuchwową częścią twarzy
9. trapezoidalny odwrócony, z rozszerzeniem górnej, ciemieniowej części głowy
10. pięciokątny

Omówienie powyższych kształtów twarzy

Przykłady 2-10. Dębiński Z.,Kozieł T., Niziałek Z., Antroposkopia kryminalistyczna. Podstawy rysopisu człowieka, 1994

Kształt twarzy elipsoidalny - średnio szerokie i zwężające się nieznacznie ku górze czoło, średnio szeroko rozstawione i lekko zaznaczone łuki jarzmowe, okolica przyuszniczo-żwaczowa raczej pełna, średnio szeroko rozstawione i słabo zaznaczone kąty żuchwy oraz zaokrąglony i dość szeroki podbródek.

 Kształt twarzy owalny - średnio szerokie i zwężające się nieznacznie ku górze czoło, średnio szeroko rozstawione i lekko zaznaczone łuki jarzmowe, okolica przyuszniczo-żwaczowa raczej pełna, średnio szeroko rozstawione i słabo zaznaczone kąty żuchwy oraz bródka wyraźnie zwężająca się w kierunku ku podstawie, zaokrąglona. Połączenie okolicy przyuszniczo-żwaczowej z bródką przebiega po linii łukowatej-wypukłej.

 Kształt twarzy jajowaty - czoło raczej wąskie i zwężające się dość wyraźnie ku górze (w okolicy ciemieniowej) w kierunku od łuków jarzmowych, które są średnio szeroko rozstawione i słabo zaznaczone. Kąty żuchwy wysoko umiejscowione, szerokie w porównaniu z łukami jarzmowymi, ale słabo zaznaczone, okolica przyuszniczo-żwaczowa pełna. Bródka wyraźnie zaokrąglona.

Kształt twarzy okrągły - szerokie i zwężające się ku górze czoło, szeroko rozstawione i bardzo słabo zaznaczone łuki jarzmowe, okolica przyuszniczo-żwaczowa bardzo mocno zaokrąglona, bródka niska, kształtu wyraźnie okrągławego z mocnym wypełnieniem okolicy między podstawą bródki a kątami żuchwy, które są szeroko rozstawione i bardzo słabo zaznaczone.

 Kształt twarzy prostokątny - dość szerokie i nie zwężające się ku górze czoło, szeroko rozstawione i słabo zaznaczone łuki jarzmowe, szeroko rozstawione i nisko umiejscowione kąty żuchwy, okolica przyuszniczo-żwaczowa pełna, bródka mała, mocno przypłaszczona i słabo wydzielona z obrysu całej twarzy. Linia ustawienia czoła, łuków jarzmowych i kątów żuchwy przebiega na tej samej lub bardzo zbliżonej szerokości. Połączenie powyższych elementów twarzy układa się po linii prostej — pionowej. Kształt twarzy kwadratowy - taka sama budowa tylko twarz jest krótsza.

 Kształt twarzy trapezoidalny - czoło raczej wąskie i zwężające się dość wyraźnie ku górze w kierunku od łuków jarzmowych, które są średnio szeroko rozstawione i słabo zaznaczone. Kąty żuchwy bardzo szeroko rozstawione i dość mocno zaznaczone, okolica przyuszniczo-żwaczowa raczej pełna. Połączenie powyższych elementów twarzy przebiega po linii prostej — skośnej. Bródka zaokrąglona, słabo zaznaczona, a w okolicy podstawy przypłaszczona. Twarz trapezoidalna występuje w zasadzie u mężczyzn.

 Kształt twarzy romboidalny - średnio szerokie czoło, zwężające się wyraźnie od okolicy łuków jarzmowych ku górze oraz szeroko rozstawione i bardzo mocno zaznaczone łuki jarzmowe. Okolica przyuszniczo-żwaczowa mocno przypłaszczona, kąty żuchwy wąsko rozstawione, bródka raczej mała, kształtu owalnego.

Kształt twarzy pięciokątny (pentagoidalny) - szerokie, nie zwężające się ku górze czoło, szeroko rozstawione i raczej słabo zaznaczone łuki jarzmowe, kąty żuchwy mocno zaznaczone i również szeroko rozstawione. Połączenie powyższych elementów tworzy pionową linię prostą. Bródka mocno przypłaszczona u podstawy, natomiast okolica twarzy między podstawą bródki a kątami żuchwy przypłaszczona i przebiega w linii prostej.

Kształt twarzy trójkątny - czoło rozszerzające się ku górze, średnio szeroko rozstawione i słabo zaznaczone łuki jarzmowe, wąsko rozstawione i lekko zaznaczone kąty żuchwy oraz mała bródka kształtu trójkątnego. Okolica przyuszniczo-żwaczowa dość mocno przypłaszczona.

 Kształt twarzy odwrócony trapez - bardzo podobny do trójkątnego, różni się tym, że kąty żuchwy jako jeden z podstawowych elementów są jednak szerzej rozstawione, a bródka jest niższa i często u podstawy przypłaszczona

Na podstawie:

1. Dębiński Z.,Kozieł T., Niziałek Z., Antroposkopia kryminalistyczna. Podstawy rysopisu człowieka, 1994
2. Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii. Metody, techniki, normy, 1997