Rasa Berid
- Szczegóły
- Kategoria: Koncepcja ras geograficznych - Lundman
W koncepcji ras geograficznych Lundmana zwana rasą Berid (nazwa jest skróem od Berberid). Należy do grupy rasowej atlantyckiej odmiany białej, stanowi jeden z jej wariantów południowych. Jest dość podobna do rasy paleo-atlantyckiej (z którą współwystępuje w północnej Afryce) ale o niskim wzroście, drobniejszej budowie i zupełnie ciemnej pigmentacji.
Cechy:
- wzrost niski
- budowa mieszana, dziecięco-efebokształtna (infantile-puerile) czyli dość drobna
- długa głowa (wskaźnik główny x-79), niska czaszka (wskaźnik wysokościowo-długościowy x-73)
- twarz szeroka, okrągła, o grubych rysach
- wskaźnik nosowy średni do szerokiego
- ciemnopigmentowana (w północnej Afryce skóra jest ciemniejsza niż w Europie)
- z niskim odsetkiem grup krwi A i B
W internecie na pewnych zagranicznych forach można znaleźć opisy tej rasy jako brachycefalicznej i pyknomorficznej, co oczywiście nie wynika absolutnie z tekstu Lundmana. Można sprawdzić samemu w linku w bibliografii.
Rasa Berid pochodzi od południowo-zachodniej ciemnpigmentowanej i o niezbyt wysokim wzroście grupy kromanoidów (słabo zaadaptowanej do północnego, chłodniejszego klimatu). Smuklejsza, o węższej twarzy i nosie rasa zachodnio-śródziemnomorska pochodzi z tej samego pnia ale wykształciłą się później i jest bardziej progresywna.
Wg Lundmana z rasy Berid powstała rasa zachodnio-alpejska poprzez jej brachycefalizację, również zmniejszenie wysokości czaszki i bardziej infantylne rysy twarzy.
Występowanie:
Centrum jej występowania to północna Afryka. W Europie tworzy lokalne enklawy w południowej (Sierra Nevada) i północno-zachodniej (Galicja) Hiszpanii oraz północnej Portugalii. We Francji w rejonie Perigord, Walonii, na Sardynii, w południowych Włoszech i Grecji
Odpowiedniki w innych typologiach:
Z grubsza odpowiada jej rasa mediterranoidalna (B) w klasyfikacji Michalskiego. W Europie występowałyby raczej jej typy mieszane, głównie typ egejski (AB), który wg Michalskiego spotyka się np. właśnie w płd. Francji i Grecji.
BIBLIOGRAFIA:
- Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946 link
- Lundman B., The races and peoples of Europe, 1977 link
Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi
Przykład 1. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
Rasa Berid (Sardynia) - przykład wzięty przez Lundmana z Biasuttiego.
Przykład 2. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
Budowa tzw. infantile-puerile wg Lundmana
Przykład 3. Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952
Rozmieszczenie ras paleo-atlantyckiej i Berid.
Przykład 4. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
Występowanie rasy Berid w Afryce Północnej.
Przykład 5. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
Mapa pokazująca enklawy typu Berid w Europie (nowsze ujęcie)
Przykład 6. Lunman B., Jordens Folkstammar, 1988
Nowsze ujęcie Lundmana. Nie ma pokazanej enklawy w Belgii, za to jest w północnej Grecji.
Rasa Berid - czarne kropki