Rasa główna mongoloidalna (żółta) wg Lundmana
- Szczegóły
- Kategoria: Koncepcja ras geograficznych - Lundman
W koncepcji ras geograficznych Lundmana rasę główną mongoloidalną charakteryzuje: żółtawa i gruba skóra; sztywne, proste włosy, słaby zarost, twarz spłaszczona, nos przeważnie średnio szeroki i dość spłaszczony, wargi średnio grube do cienkich; krótkie nogi i dług tułów (w Azji południowo-wschodniej wąski), stosunkowo małe zróżnicowanie wzrostu (najczęściej średni).
A Północnomongolidalna grupa rasowa: bardzo niskoczaszkowa (wskaźnik wysokościowo-długościowy dla czaszek 69-71) i o dużych wymiarach twarzy; budowa borealna; tułów długi i szeroki; nogi bardzo krótkie w stosunku do tułowia; średnia waga około 65 kg; wskaźnik Rohrera powyżej 1.35 (budowa bardzo krępa); BMI powyżej 2.25, często powyżej 2.5 (budowa bardzo ciężka) szerokie dłonie i stopy.
Uwaga: Lundman w swej pracy z 1952 trochę inaczej grupował rasy północnoazjatyckie (można ten podział znaleźć niekiedy w Internecie), niż w późniejszej z 1967.
I. Rasa ałtajska (Altaide)- twarz duża (szeroka i długa); otwór nosowy czaszki dość szeroki; wzrost niżej średniego;
Podrasy:
- Podrasa gobijska (Gobide), wcześniej nazywana przez Lundmana Tungide - wzrost średni (164-167 cm); nos dość wąski ale spłaszczony; krótkogłowa, o wybitnych cechach mongoloidalnych (silne spłaszczenie twarzy, mongolska oprawa oka)
- Podrasa tajgijska (Taigide), wcześniej nazywana przez Lundmana Obide i częściowo Tungide - bardzo niska do niskiej (149-163 cm); nos dość szeroki; mezocefaliczna
- Podrasa kumidzka (Kumide) - wzrost średni (164-167 cm); nos najszerszy, czesto zadarty; skrajnie szeroka (bardzo szerokie kosci policzkowe) twarz; krótkgłowa; bardzo niskoczaszkowa; ale takie cechy jak skośne oczy i spłaszczenie twarzy mniej nasilone niż u podrasy gobijskiej
Cechy mongoloidalne w dwóch ostatnich podrasach mniej nasilone
II. Rasa beringijska (Beringide),wcześniej nazywana przez Lundmana Sibiride (wschodni odłam) - bardzo niska do niskiej (149-163 cm); krępa budowa ciała; twarz bardzo szeroka i długa (ogólnie duża); potężnie zbudowane szczęki; otwór nosowy czaszki bardzo wąski; czaszka dolicho- lub mezocefaliczna.
Podrasy:
- Podrasa czukocka (Tsouktschide), wcześniej występuje u Lundmana pod nazwą Korjakide - niski wzrost (159-163 cm); mezocefaliczna i o trochę szerszej twarzy i nosie niż Eskimidzi
- Podrasa eskimidzka (Eskimide) - bardzo niski wzrost (149-158 cm); twarz wybitnie mongoloidalna; dolichocefaliczna i o wąskim nosie; występują grupy krwi 0 i A; bardzo niewielki odsetek grupy B (zaliczana też w niektórych pracach do wspólnej grupy z Deneidami w rasie głównej amerykańskiej)
B Południowomongoloidalna grupa rasowa - wysokoczaszkowa (wskaźnik wysokościowo-długościowy dla czaszek 78-79), budowa ciała sfeminizowana; wskaźnik Rohrera poniżej 1.15-1.20; BMI 1.75-2.0; tułów długi i wąski
I. Czaszki mezocefaliczne
a) Rasa chińska / sinidzka (Sinide) - silnie spłaszczona twarz i wyraźna mongolska oprawa oka; średnia waga powyżej 60 kg; nogi bardzo krótkie w stosunku do tułowia
Podrasy:
- podrasa północnochińska / hoidzka (Hoide) - wzrost wysoki (powyżej 168 cm) lub średni (163-167 cm); nos i twarz wąskie, profil nosa może być lekko wypukły; występuje w rejonie Huang-Ho,
- podrasa środkowochińska / kiangidzka (Kiangide) - wzrost średni (163-167 cm); o szerszej twarzy i nosie; o cechach rasy dajackiej; występuje w rejonie Jangcy
- podrasa południowochińska / kantońska (Kantonide) lub cziukiańska (Chukiangide) - wzrost niski (159-163 cm); niska; bardziej krótkogłowa; o mniej nasilonej mongolskiej oprawie oka; bardzo małych dłoniach i stopach; o cechach rasy malajskiej; występujew Chinach południowych i północnym Wietnamie
b) Rasa dajacka (Dayakide) - wzrost niski (159-163 cm); średnia waga 50-55kg; krótkie nogi w stosunku do tułowia; słabiej wyrażona mongolska oprawa oka lub brak; mniej spłaszczona; koścista twarz; mezocefaliczna, o dość wydatnym nosie (z wieloma podrasami); występuje w Azji południowo-wschodniej
II. Rasa palaungijska (Palaungide) - o prawie karłowatym wzroście i wyraźnie infantylnej budowie; średnia waga 50-55kg; krótkie nogi w stosunku do tułowia; słabo krótkogłowa; niskoczaszkowa; występuje w Indochinach
III. Rasa malajska (Malaide)- wzrost niski (159-163 cm); mniej infantylna budowa niż u rasy palaungijskiej; średnia waga 50-55kg; krótkie nogi w stosunku do tułowia; bardzo małe dłonie i stopy; czaszka brachycefaliczna i wysoka; prognatyzm alweoralny; szeroka twarz; bardziej nasilone cechy mongoloidalne niż u rasy dajackiej, występuje w Azji południowo-wschodniej
Rasy mieszane:
- Rasa mieszana turańska (Turanide) - mieszanka rasy kumidzkiej (i innych mongoloidów) z europeidalnymi, rasą wschodniośródziemnomorską i podrasą armenoidalną; wyższa; o mniej skośnych oczach; wydatnjejszym nosie i obfitszym zaroście
- Rasa mieszana tybetańska (Tibetide) - mieszanka rasy chińskiej z rasą wschodniośródziemnomorskiej (rasa główna europeidalna), twarze długie; nosy wąskie, włosy często faliste / kręcone; cechy tej mieszanej rasy wykazują też zamieszkujący okolice Jeniseju Ketowie
- rasa mieszana giliacka - mieszanka rasy ajnuidalnej i podrasy tajgijskiej
Typy specjalne:
- Typ Satsuma - mieszanka podrasy południowo-sinidzkiej i malajskiej, wzrost niski, oczy skośne, twarz szeroka i spłaszczona; występuje w Japonii głównie na nizinach, wśród ludności wiejskiej;
- Typ Choshu lub Yakunin - jest to jakby podrasa północno-sinidzka o europeidalnej fizjonomii (wąski, wydatny i lekko wypukły nos oraz długa twarz, niekiedy wręcz nordyczny profil i rozjaśnienie pigmentacji oraz wyższy wzrost); spotykany wśród wyższych warstw japońskiego społeczeństwa
- Typ Kubiformer - spotykany w Azji południowo-wschodniej; o bardzo wydłużonej i silnie prognatycznej twarzy; prawdopodobnie wykształcony na bazie weddoidalnej
BIBLIOGRAFIA:
- Jasicki B., Panek S., Sikora P., Stołyhwo E., Zarys antropologii, 1962
- Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
- Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988
- Lundman B., Jordens Människoraser och Folkstammar, 1943
- Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946 link
- Lundman B., Stammeskunde der Völker. Ethnogonie, 1961
- Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952
Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi
Przykład 1. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
Część nazw będzie opisana przy kolejnych rasach głównych.
Misch - terytorium mieszane
Tam gdzie czarne kreskowanie i znak zapytania - rasa mieszana turańska
Rasy Azji (stan na około 1500 rok)
Języki Azji (stan na około 1500 rok)
Przykład 2. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
podrasa gobijska
Przykład 3. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
podrasa kumidzka
Przykład 4. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
podrasa czukocka
Przykład 5. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
podrasa eskimidzka (Eskimidzi)
Przykład 6. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
Północnomongolidalna grupa rasowa, przykład 67-68 ma bardzo niską głowę
Przykład 7. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988
rasa mieszana turańska
Przykład 8. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
podrasa północnochińska
Przykład 9. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
Przykłady 75-76 typ Choshu (Yakunin)
Przykłady 77-78 podrasa północnochińska (przykład 78 ma bardzo wysoką głowę)
Przykład 10. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988
rasa chińska (sinidzka)
Przykład 11. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988
typ Satsuma?
Przykład 12. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
podrasa dajacka
Przykład 13. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
Przykład występujacej u południowomongolskich typów rasowych twarzy infantylnej i porównanie z europejskim noworodkiem
Przykład 14. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
podrasa palaungijska
Przykład 15. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
podrasa malajska
Przykład 16. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
Grupa rasowa południowomongoloidalna
Przykład 17. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988
rasa malajska
Przykład 18. Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952
Typ Kubiform (prognatyzm całej twarzy)
Przykład 20. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988
Ludy Azji (kliknij by zobaczyć większe)