Rasa paleo-atlantycka
- Szczegóły
- Kategoria: Koncepcja ras geograficznych - Lundman
Rasa paleo-atlantycka (Paleo-Atlantid). Należy do grupy rasowej atlantyckiej odmiany białej.
Cechy:
- Ogólnie jest to rasa protomorficzna (czyli o dość prymitywnych cechach fenotypowych).
Uwagi:
Wg Lundmana rasa ta jest stosunkowo najbliższa górnopaleolitycznej ludności kromaniońskiej Europy Zachodniej. Jest przystosowana do chłodniejszego klimatu i dlatego w północnej Afryce przetrwała jedynie w górach. Podrasy skando-nordycka i falijska pochodzą z pokrewnych grup kromanoidalnych. Wykształciły się później i były rasowo i kulturowo bardziej zaawansowane. Zepchnęły one przedstawicieli rasy paleo-atlantyckiej w Europie północno-zachodniej na najmniej dostępne terytoria wnętrza Skandynawii i zachodnich rejonów Wysp Brytyjskich, gdzie obecnie ją spotykamy.
Występowanie - zobacz mapę
1. Występuje niezbyt licznie w izolowanych enklawach w zachodniej części Irlandii i Szkocji oraz niektórych rejonach Skandynawii. Tam tworzy lokalny wariant tzw. typ Tydal.
2. Drugi wariant - typ kanaryjski (kanarischel) tworzy enklawy w północnym Maroku i Algierii (wśród Berberów górzystych i realtywnie chłodnych rejonów Rifu i Kabylii) oraz wśród potomków pierwotnej ludności Wysp Kanaryjskich (Guanczów spokrewnionych z Berberami). W przeciwieństwie do pierwszego wariantu włosy blond tutaj również występują.Jego odpowiednikiem w typologii Michalskiego jest typ rifeński (YB).
Ale w przypadku osobników o w pełni blond typ kanaryjski włosach może przypominać nawet podrasę falijską.
Z kolei niektóre mieszanki typu kanaryjskiego z rasą saharyjską przypominają podrasę skando-nordycką (jasna pigmentacja pochodząca od paleo-atlantydów oraz wąska twarz i nos pochodzące od saharydów)
Odpowiedniki w innych typologiach:
Typ Tydal wg mnie wykazuje nawiązania bądź do typu czuchońskiego (AQ), bądź do egejskiego (AB) wg klasyfikacji Michalskiego. To drugie jest teoretycznie możliwe, gdyż jak podawał Wierciński [1958] cechy berberyjskie występowały w starożytności u ludności kultur megalitycznych, od półwyspu Iberyjskiego przez Wyspy Brytyjskie, aż do Skandynawii.
BIBLIOGRAFIA:
- Bryn H., Selbu og Tydalens Antropologi, 1921 link
- Lundman B., Dala-Almogens Antropologi, 1945
- Lundman B., Dunkelgemischte cromagnide Typen aus Dalarne, Schweden; Zeitschrift für Morphologie und Anthropologie, tom. 43, z. 2, 1951, s. 222-226
- Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
- Lundman B., Nordens Rastyper: Geografi och Historia, 1940 link
- Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946 link
- Lundman B., The races and peoples of Europe, 1977 link
- Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952
- Wierciński A., O antropologii starożytnego Egiptyu, Człowiek w czasie i przestrzeni : kwartalnik PTA, 1958, Tom 1, zeszyt 4, s. 184-191
Przykład 1. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
oba przykłady: Algieria
rasa paleo-atlantycka - typ kanaryjski
Przykład 2. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
Wyspy Kanaryjskie
rasa paleo-atlantycka - typ kanaryjski
Przykład 3. Lundman B., Dala-Almogens Antropologi, 1945
Szwecja, Dalarna
rasa paleo-atlantycka, typ Tydal
Przykład 4. Lundman B., Dunkelgemischte cromagnide Typen aus Dalarne, Schweden; Zeitschrift für Morphologie und Anthropologie, tom. 43, z. 2, 1951, s. 222-226
Szwecja, Dalarna
rasa paleo-atlantycka, typ Tydal
Przykład 5. Lundman B., Dala-Almogens Antropologi, 1945
wszystkie przykłady: Szwecja, Dalarna
rasa paleo-atlantycka, typ Tydal
Przykład 6. Lundman B., Dala-Almogens Antropologi, 1945
Szwecja, Dalarna
rasa paleo-atlantycka, typ Tydal
Przykład 7. Lundman B., Dunkelgemischte cromagnide Typen aus Dalarne, Schweden; Zeitschrift für Morphologie und Anthropologie, tom. 43, z. 2, 1951, s. 222-226
Szwecja, Dalarna
rasa paleo-atlantycka, typ Tydal
Przykład 8. Lundman B., Dala-Almogens Antropologi, 1945
Szwecja, Dalarna
rasa paleo-atlantycka, typ Tydal (możliwa domieszka nordycka wg mnie)
Przykład 9. Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952
Rozmieszczenie ras paleo-atlantyckiej i Berid.
Przykład 10. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
Występowanie rasy paleo-atlantyckiej w Afryce i na Wyspach Kanaryjskich.
