Rasa wschodnio-śródziemnomorska i jej podrasy
- Szczegóły
- Kategoria: Koncepcja ras geograficznych - Lundman
W koncepcji ras geograficznych Lundmana rasa nazywana East-Mediterranean. Kaspijska, południowo-wschodnia grupa rasowa.
Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi
Cechy charakterystyczne:
- wzrost średni do wysokiego
- budowa smukła do atletycznej
- głowa długa (wskaźnik główny x-79)
- czaszka wysoka (wskaźnik wysokościowo-długościowy 76-x)
- twarz średnio długa lub dłuższa, zazwyczaj wąska, dobrze wyprofilowana
- nos dość wąski, profil prosty lub lekko wypukły
- szczęka dość wydatna
- wąski, wydatny podbródek
- szpara oczna pozioma
- pigmentacja oczu i włosów ciemna
Pochodzi od wschodniej odnogi kromanioidów (Brunnids). Powstała w Północnej części Azji Południowo-Zachodniej. Potem ekspandowała do Europy południowo-wschodniej, na południowy-zachód do północnej Afryki i na wschód aż po Indie i Azję Południową.
Występuje w przemieszaniu z innymi rasami w Azji Mniejszej, na Kaukazie i północnej części Bliskiego Wschodu.
Tworzy liczne podrasy:
BIBLIOGRAFIA:
- Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
- Lundman B., Jordens Människoraser och Folkstammar, 1943
- Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
- Lundman B., The races and peoples of Europe, 1977 link
- Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952
Przykład 1. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
Rasa wschodnio-śródziemnomorska
Przykład 2. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988
Rasa wschodnio-śródziemnomorska (podrasa północno-indyjska?)
Przykład 3. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
Rasa wschodnio-śródziemnomorska (Iran)
Przykład 4. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
Rasa wschodnio-śródziemnomorska (prawdopodobnie podrasa irańska), Buchara, Uzbekistan
Przykład 5. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946
podrasa północno-indyjska (Indie)
