Armenidzi i Anatolidzi (rasa armenidzka)
- Szczegóły
- Kategoria: Koncepcja ras geograficznych - Eickstedt, Schwidetzky, Knussman i inni
Armenide / Anadolide - Eickstedt. Grupowani przez niego łącznie z Alpinidami, Dynarydami i Turanidami jako jako formy wyżynno-górskie Europeidów.- Bergrassengürtel (Homines s. a. brachimorphi). Z kolei Knussman łączył ich z Dynarydami i Turanidami w grupę Taurydów.
Cechy chaharakterystyczne:
- wzrost średni
- budowa krępa
- głowa bardzo krótka, szeroka (wskaźnik główny brachycefaliczny) i bardzo wysoka
- potylica przeważnie spłaszczona
- czoło szerokie i średnio wysokie
- twarz dość długa ale krótsza lub szersza niż u rasy dynarskiej, o romboidalnym kształcie (zwężająca się ku dołowi), często o dość grubych ("mięsistych") rysach
- nos duży, wydatny, o kolbowatym grzbiecie (rozszerzający się w dół i zakończony grubym, zaokrąglonym koniuszkiem); profil wypukły / garbaty
- podbródek niski, mało wydatny
- usta szerokie, o średnich lub grubych wargach (szczególnie dolna)
- szpara oczna średnio szeroka
- oczy ciemnobrązowe
- brwi obfite, często zrośnięte
- włosy czarnobrązowe lub czarne; faliste lub proste
- skóra matowo-biała do jasnobrązowej
Występuje w Armenii, częściowo w Syrii, Libanie, na Kaukazie i Azerbejdżanie (również irańskiej części). Pierwsze ślady tej rasy pojawiają się na Cyprze około 5000 lat temu. Bez wątpienia powstała w rejonie Azji Mniejszej, Zakaukazia i północnego Bliskiego Wschodu.
Głównie w Anatolii występuje wariant zwany:
typ anatolijski (Anadoliden)
- wzrost niższy
- twarz węższa, o delikatniejszych rysach
- nos o wąskim grzbiecie i koniuszku, profil mocno wypukły
Prawdopodobnie mieszanka z typem śródziemnomorskim i orientalnym.
Dodatkowo w Azerbejdżanie spotyka się tzw. długogłowych Armenidów, którzy poza niskim wskaźnikiem głowy mają armenoidalną fizjonomię (garbaty nos o kolbowatym grzbiecie) i średni wzrost. To typ zwany przez antropologów radzieckich typem kaspijskim. Omówię go w swoim czasie.
Odpowiedniki w innych typologiach:
- Michalski - rasa armenoidalna (H)
- Czekanowski - rasa armenoidalna
- Hooton - podrasa złozona armenoidalna
- Lundman - podrasa armenoidalna rasy taurydzkiej
- Jarcho - rasa armenoidalna
BIBLIOGRAFIA:
- Eickstedt E., Rassenkunde und Rassengeschichte der Menschheit, 1934
- Glowatzki G., Die Rassen des Menschen. Enstehung und Ausbreitung, 1976
- red. Heberer G., Schwidetzky I., Kurthr G., Anthropologie, 1959
- red. Heberer G., Schwidetzky I., Walter H., Anthropologie, 1975
- Knussman R., Vergleichende Biologie des Menschen. Lehrbuch der Anthropologie und Humangenetik, 1980
- Szilvássy J., Anthropologie: Entwicklung des Menschen, Rassen des Menschen [und zugl.] Führer durch die Anthropologische Schausammlung, 1978
Przykład 1. Eickstedt E., Rassenkunde und Rassengeschichte der Menschheit, 1934
Rasa armenidzka
Przykład 2. Eickstedt E., Rassenkunde und Rassengeschichte der Menschheit, 1934
Armenidzi
Przykład 3. Eickstedt E., Rassenkunde und Rassengeschichte der Menschheit, 1934
Przykład budowy u Armenidów
Przykład 4. Glowatzki G., Die Rassen des Menschen. Enstehung und Ausbreitung, 1976
Armenid
Przykład 5. Eickstedt E., Turken, Kurden und Iraner seit der Altertum, 1961
Armenidzi
Przykład 6. Eickstedt E., Turken, Kurden und Iraner seit der Altertum, 1961
typ anatolijski (Anadolide)
Przykład 7. Knussman R., Vergleichende Biologie des Menschen. Lehrbuch der Anthropologie und Humangenetik, 1980
Rasa armenidzka (Armenoid i Anatolid)
Przykład 8. red. Heberer G., Schwidetzky I., Walter H., Anthropologie, 1975
Armenid
Przykład 9. Szilvássy J., Anthropologie: Entwicklung des Menschen, Rassen des Menschen [und zugl.] Führer durch die Anthropologische Schausammlung, 1978
Armenidka