Rasa lokalna południowoazjatycka
- Szczegóły
- Kategoria: Klasyfikacja populacyjna ras ludzkich - Coon, Garn, Birdsell
Populacje zamieszkujące południowe Chiny, półwysep Indochiński, częściowo Malezję, Indonezję i Filipiny.
Występują dwie odróżniające się typy. Pierwszy dużo liczniejszy, składa się z ludów przybyłych najpóźniej na tereny południowo-wschodniej Azji które zepchnęły starsze populacje mongoloidów przybyłych wcześniej i zmieszanych z Negrytami i australoidami. Najpóźniej przybyłe ludy to Birmańczycy, cześć Laotańczyków, ludy Miao i Yao z południowych Chin i górskie plemiona z Wietnamu. Wcześniejsze są populacje Tajów i nizinnych Laotańczyków, następnie Wientamczycy, Khmerzy, Monowie z Birmy, kończąc na większości Indonezyjczyków, Malajów i Filipińczyków.
Pod względem budowy ciała i fizjonomii bliżsi klasycznym mongoloidom niż Chińczycy północni, ale o jeszcze mniejszym odsetku niż oni fałdy mongolskiej.
Cechy charakterystyczne Wietnamczyków, Tajów, Monów, Malajów, Indonezyjczyków i Filipińczyków:
- generalnie niskiego wzrostu (średnio 157-160 cm)
- budowa średnia do krępej
- fizjonomia generalnie mongoloidalna ale bez skrajnego spłaszczenia jak u północnych mongoloidów, twarz często dość długa
- fałda mongolska rzadka
- włosy z reguły proste
- kolor skóry żółtawy lub brązowy
- odontologia:zęby podobnie jak u australoidów duże, u Jawajczyków wręcz jedne z największych wśród populacji świata
- dermatoglify: w porównaniu ze wschodnią Azją przeciętnie więcej pętli (44-64%), mniej wirów (32-55%), odsetek łuków taki sam (1-5%)
- odsetek genu odpowiedzialnego za produkcję tzw. suchej woskowiny usznej (67-86%) mniejszy niż u północnocnych populacji mongoloidów
- odsetek występowania genu warunkującego odczuwanie smaku gorzkiego PTC (fenylotiokarbamid) wynosi 84-98%
W przeciwieństwie do nich Birmańczycy są dużo bardziej mongoloidalni w klasycznym sensie.
Bardziej australoidalni są za to Khmerowie z Kambodży: ciemnobrązowa skóra, szeroki nos, w większości faliste lub kręcone włosy (w 2% przypadków kędzierzawe).
Najstarsze populacje to obecnie nieliczne, prymitywne, częściowo łowiecko-zbierackie ludy jak Yumbri z pogranicza Tajlandii i Laosu, Sakai z płw. Malajskiego, Punanowie z Borneo, Kubu i Lubu z Sumatry i Nikobarczycy. Prawdopodobnie przemieszani z australoidami i Negrytami. W innych przypadkach przypominają też Tybetańczyków. Ich cechy mogą wynikać z tego że stanowią populację proto-mongoloidalną, która wyemigrowała na południe, zanim wykształciły się cechy występujące u północnych mongoloidów.
Cechy charakterystyczne:
- bardziej wydatne, nieraz wypukłe nosy
- czasem wyraźne łuki nadoczodołowe
- niekiedy dość mocno faliste lub kręcone włosy
- jeszcze ciemniejsza skóra
Odpowiedniki w innych klasyfikacjach rasowych:
- Hooton - rasa malajsko-mongoloidalna
- Lundman - rasy: malajska i palaungijska
- Eickstedt - Paleomongoloidzi (warianty krótkogłowe)
- Jarcho - rasa południowomongoloidalna
BIBLIOGRAFIA
- Coon C. S., Birdsell J., Garn S., Races. A study of the problem of race formation in man, 1950
- Coon C. S., Hunt E. E., Anthropology A to Z, 1963
- Coon C. S., The living races of man, 1965
- Garn S., Human races, 1961
- Molnar S., Human variation. Races, types and ethnic groups, 1997
Przykład 1. Coon C. S., Birdsell J., Garn S., Races. A study of the problem of race formation in man, 1950
Rasa lokalna południowoazjatycka (Filipiny)
Przykład 2. Coon C. S., The living races of man, 1965
Chińczyk z południowego wybrzeża
Przykład 3. Coon C. S., The living races of man, 1965
Filipińczyk z Luzonu
Przykład 4. Coon C. S., The living races of man, 1965
Różne typy Indonezyjczyków i Malajów
Przykład 5. Coon C. S., The living races of man, 1965
Plemiona Szan (Birma) i Miao (Laos)
Przykład 6. Coon C. S., The living races of man, 1965
Nikobary
Przykład 7. Coon C. S., The living races of man, 1965
Plemię Punan z Borneo
Przykład 8. Coon C. S., The living races of man, 1965
Plemię Yumbri z Laosu
Przykład 9. Coon C. S., The living races of man, 1965
Plemię Garo z północno-wschodniego krańca Indii.