Podrasa północno-atlantycka

W koncepcji ras geograficznych Lundmana zwana podrasą północno-atlantycką (North-Atlantid), jedna z trzech w Rasie Nordyckiej. . Należy do grupy rasowej atlantyckiej odmiany białej.

Cechy:

  • wzrost wysoki
  • budowa smukła
  • długa głowa (wskaźnik główny x-79),  niska czaszka (wskaźnik wysokościowo-długościowy x-73)
  • twarz wąska
  • nos wąski
  • jest jasnooka ale ciemnowłosa (i to jest główna różnica z podrasą skando-nordycką)
  • wyższy odsetek grupy krwi 0 i niższy grupy krwi A niż dwie pozostałe podrasy w rasie nordyckiej

Uwagi:

Powstała z północno-zachodniej grupy kromanoidów. Lundman uważał że jej powstanie wiąże sie z zmieszaniem podrasy skando-nordyckiej w wariancie Göta z ciemniej pigmentowanymi rasami. Wchodzą tu w grę jedynie paleo-atlantycka (obecna w zachodniej Irlandii i Szkocji) i / lub zachodnio-śródziemnomorska (obecna w południowej Walii, południowo-zachodniej Anglii i niektórych enklawach w Irlandii) ale też w wyniku przystosowania rasy nordyckiej do cieplejszego, za to wilgotniejszego klimatu Wysp Brytyjskich.

Występowanie:

Centrum koncentracji to atlantycka część Wysp Brytyjskich oraz francuska Bretania (ludnośc jej przybyła tu we wczesnym średniowieczu własnie z Wysp Brytyjskich). Wg Lundmana nie jest spotykana poza nimi w innych krajach Europy.

Za to bardoz duże wpływy tej pdrasy spotyka się wśród europejskiej ludności USA bardzo duże wymiary klatki piersiowej. Szczególnie w Nowej Anglii ale też w rejonie południowych Alleghenów (Wirginia i Wirgina Zachodnia) i na zachód od nich (Kentucky, Tennessee).

Odpowiedniki w innych typologiach:


BIBLIOGRAFIA:

  1. Jasicki B., Panek S., Sikora P., Stołyhwo E., Zarys antropologii, 1962
  2. Lundman B., Jordens Människoraser och Folkstammar, 1943
  3. Lundman B., The races and peoples of Europe, 1977 link

Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi

 

Przykłady:

Przykład 1. Lundman B., Stammeskunde der Völker. Ethnogonie, 1961

Rozmieszczenie podrasy północno-atlantyckiej

races-of-europe-lundman

 

Przykład 2. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967

Mapa 1 - ciemne (dunkel) i jasne (hell) włosy.

Mapa 2 - ciemne oczy

Mapa 3 - ciemne włosy i jasne oczy łącznie (to najlepiej obrazuje rejony występowania podrasy północno-atlantyckiej)

wyspy-brytyjskie