Podrasa saharyjska (południowo-śródziemnomorska)

W koncepcji ras geograficznych Lundmana podrasa nazywana Saharid (South-Mediterranean). Należy do grupy rasowej kaspijskiej odmiany białej.

Cechy charakterystyczne:

  • wzrost wysoki
  • budowa smukła, gracylna
  • głowa długa (wskaźnik główny x-79)
  • czaszka wysoka (wskaźnik wysokościowo-długościowy 76-x)
  • twarz raczej wąska, dobrze wyprofilowana
  • nos dość wąski, profil głównie prosty
  • pigmentacja oczu i włosów ciemna
  • skóra może być dość ciemna, szczegółnie przy domieszkach negroidalnych (np. u Tuaregów)
  • niski odsetek grupy krwi B

Ogólnie przypomina rasę zachodnio-śródziemnomorską, różniąc się głównie wysoką czaszką i wższym wzrostem. Nie posiada też charakterystyczncyh cech fizjonomii rasy arabskiej.

W Egipcie występuje bardzo zbliżona do saharyjskiej, ale z dużym udziałem grupy krwi B - podrasa egipska (Egiptid).

Występowanie:

Północna Afryka na południe od gór Atlas. Częściowo południowe, suche rejony Hiszpanii i Portugalii.

Odpowiedniki w innych typologiach:


BIBLIOGRAFIA:

  1. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
  2. Lundman B., Jordens Människoraser och Folkstammar, 1943
  3. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946 link
  4. Lundman B., The racial history of the Near East, The Mankind Quarterly, January 1963, s. 179-188 link
  5. Lundman B., The races and peoples of Europe, 1977 link
  6. Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952

Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi

 

Przykład 1. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946

podrasa saharyjska (południowo-śródziemnomorska)

saharid race 

 

Przykład 2. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946

Rasa saharyjska (południowo-śródziemnomorska)

podrasa saharyjska

 

Przykład 3. Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952

Zasięg rasy saharyjskiej (południowo-śróziemnomnorskiej) oznaczony  S

Lundman - races of Europe 1952