Home Rasy geograficzne - Eickstedt Europidzi (Europide)

Europeidzi

Europid (Homines sapientes albi).

budowa ciała

  • wzrost: zmniejsza się jego średnia wysokość z północy na południe (Nordycy 175 cm, Mediterranidzi 168 cm), wzrasta z zachodu na wschód (Dynarydzi 170 cm, Afgańczycy 172 cm)
  • średnia waga: zmniejszenie z północy na południe, wraz ze wzrostem średniej rocznej temperatury; dla północnych Europejczyków 70 kg, Europy Środkowej 60 kg, południowych Europejczyków 59 kg
  • stopień masywności (wskaźnik Rohrera): duży 1.40 (średnio dla świata 1.30)
  • stosunek kończyn dolnych do tułowia (wskaźnik skeliczny): trochę krótsze
  • stosunek uda / ramienia do przedramienia / łydki: relatywnie krótkie
  • stosunek miednicy do barków: relatywnie szeroka
  • kości kończyn: grube
  • piersi u kobiet: półkuliste
  • inne cechy budowy zewnętrznej:

budowa głowy, twarzy i nosa

pigmentacja i owłosienie

  • kolor oczu: tendencja do jasnych odcieni szczególnie w Europie
  • kolor włosów: największe spektrum odcieni od blond i rudych, przez brązowe do czarnych
  • kształt włosów: od prostych do kręconych, średnica włosa mała
  • kolor skóry: od różowawej do ciemnobrązowej
  • zarost i owłosienie ciała: zróżnicowane od dość słabego (Nordycy), do silnego (Armenidzi) i bardzo silnego (hirsutyzm u Ajnów); u Armenidów często zrośnięte brwi

linie papilarne

  • łuki - pętle - wiry: 1/ 2 : 61/ 2 : 3
  • stosunek linii głównych (11:9:7) wewnętrznej części dłoni : 41/2 : 4 : 11/2
  • odsetek listewek skórnych na  kłębie kciuka: 10-15%

fizjologia

  • przemiana materii: północni Europidzi mają wyższą niż południowi, ogólnie też mają większą przemianę materii niż Mongolodzi i Negroidzi
  • układ hormonalny: zwiększenie masy tarczycy i silny rozwój kory nadnerczy w stosunku do Negroidów i Mongoloidów; natomiast, przysadka, grasica i przytarczyce mają mniejszą wagę w europeidalnej
  • cechy patologiczne: często choroby spowodowane zmniejszoną ochronę pigmentu i niskim sebum w skórze oraz spowodowane gorszą zdolność gojenia spojówki; u kobiet rak szyjki macicy rzadki, natomiast częstsze występowanie raka piersi; u mężczyzn rak skóry i płuc częsty; wśród Europeidów Afryki Północnej, Europy Południowej i południowo-zachodniej Azji jaglica (przewlekłe pęcherzykowe zapalenie rogówki) jest często obserwowane; kiła ma szczególnie ciężki przebieg

genetyka

  • Podział regionalny głównych genów układów grupowych krwi:
  1. Baskowie (proto Europeidzi): bardzo wysoki odsetek cde; dośc duży CDe i A2; bardzo mało B
  2. Lapończycy: bardzo wysoki odsetek N, Fya i A2; względnie dużo CDe i cDE; cde jest rzadkie; mały odsetek B
  3. Europejczycy północno-zachodni: wysokie odsetki A1 i A2; znaczna przewaga M nad N; B jest rzadki; cde rzadki
  4. Europejczycy środkowi i wschodni: wysoki odsetek B i M, niski cde
  5. Rejon Morza Śródziemnego: względnie wysoki odsetek B; niski cde; za to większy cDe
  6. Azja zachodnia: przypomian bardziej Azję Wschodnią niż Europę: duży odsetek B i M; za to niski cde, K, Lua i SEPc; ale S, P, Jka i Ak2 dość duży odsetek; Fya względnie niski; PTC podobny jak w Europie; więcej niż w Europie ADA2; mniej Hp1
  7. Indo-Drawidzi: wysoki odsetek B i M; cde względnie rzadkie, cDe trochę częstsze
  • Układ grupowy krwi AB0:  grupa krwi A przeważa nad B, szczególnie w północnej i południowej Europie; poza tym podgrupa A2 relatywnie liczna; odsetek grupy krwi B wzrasta z zachodu na wschód;  gupa krwi 0 najliczniejsza w północno-zachodniej Europie i północnej Hiszpanii
  1. gen A w Europie średnio 26%, poza Europą 28%
  2. gen B w Europie średnio 12%, poza Europą 20%
  3. gen 0 w Europie średnio 62%, poza Europą 52%
  • Układ grupowy krwi MNS: M więcej niż N (w szczególności w Europie Wschodniej i w Azji, tu głónie Indie), stosunkowo dużo S (odsetek genu zwykle 30-35%); M i S występują zwykle razem
  1. gen M w Europie średnio 58%, poza Europą 49%
  2. gen N w Europie średnio 42%, poza Europą 51%
  3. gen MS w Europie średnio 24%, poza Europą 15%
  4. gen Ms w Europie średnio 33%, poza Europą 41%
  5. gen NS w Europie średnio 8%, poza Europą 12%
  6. gen Ns w Europie średnio 35%, poza Europą 32%
  • Odsetki genów w układzie grupowym krwi Rh: w Europie wysoki odsetek kompleksów cde i CDe; w Indiach cde jest względnie rzadkie; cDe trochę częstsze. Współczynnik Rh (wynik dzielenia odsetka cDe przez odsetki Cde + CDE + cdE) wynosi 1.0 (w porównaniu do Mongoloidów 2.9 i Indianidów 0.7, Negroidów 13.8, Australidów 0.4)
  1. C w Europie średnio 49%, poza Europą 60%
  2. D w Europie średnio 62%, poza Europą 80%
  3. E w Europie średnio 13%, poza Europą 14%
  4. CDe (r1) między 40-60%;w Europie średnio 46%, poza Europą 57%
  5. cde (r) w Europie  średnio 35% (25%-40%); poza Europą 17%
  6. CDE (Rz) w Europie  średnio 1%; poza Europą 1%
  7. Cde (r') w Europie  średnio 2%; poza Europą 2%
  8. cDE (R2) w Europie  średnio 11%; poza Europą 12%
  9. cdE (r'') w Europie  średnio 1%; poza Europą 1%
  10. cDe (Ro) w Europie  średnio 4%; poza Europą 10%
  1. Odsetek genotypu ADA2: około 4-8% (w Azji około 12%)
  2. Gen A  średnio 35%
  3. Gen B średnio60%
  4. Gen C średnio 5%
  • Układ Hp: około 30-45% Hp1 (w Azji 10-20%, tamże do 5% Hp0)
  • Odsetek Genu Gc1: w Europie średnio 72%, poza Europą 71%
  • Odsetek genu Gc2: około 20-35%
  • System SEP: ~ 30% SEPa, 65% SEPb, 5% SEPc; w Azji mniej
  • Odsetek genu PGM21: około 20-30%
  • Odsetek genu PGDB: między 1-4%
  • Odsetek genu GPT2: około 40-50%
  • Odsetki genów układu ACP: około 30% A; 65% B; 5% (w Azji do 1%) C
  • Odsetek genu Ak2: około 2-6% (w Azji do 10%)
  • Odsetek genu Tf: do 1% TfB i 1% TfD
  • Haplogrupy systemu GM: 3, 5, 13, 14; 1, 17, 21; 1, 2, 17, 21
  • Najczęstsze alelle systemu HLA (A i B): A: 2,1,3,19,9;  B: 12,7,35,(8,5,40)

inne cechy

PODZIAŁ NA RASY I TYPY

egroidów) jako dodatkowych ras głównych.

Europeidzi - Europide (Homines sapientes albi)

formy jasnopigmentowane - Blondrassengürtel (Homines s. a. xanthochroici)

1. Nordydzi - Nordide (Homo sapiens europaeus)

  • Teutonordydzi - Teuto-Nordide (H. s. eu. nordicus)
  • Dalonordydzi - Dalo-Nordide (H. s. eu. dalofaelicus)
  • Fennonordydzi - Fenno-Nordide (H. s. eu. finnus)

2. Wschodni Europeidzi - Osteuropide (Homo sapiens slavonicus (intermedius))

formy ciemnpigmentowane - Braunrassengürtel (Homines s. a. melanochroici)

3. Mediterranidzi - Mediterranide (Homo sapiens pelagius (meridionalis))

  • Mediterranidzi gracylni - Grazilmediterranide (H. s.p. mediterranensis)
  • Atlantydzi (Atlantide) - lokalny typ Wysp Brytyjskich
  • Eurafrykanidzi - Eurafrikanide (H. s. p. eurafricanus)
  • Trans-Mediterranidzi - Transmediterranide
  • Berberydzi - Berberide (H. s. p. atlanticus)

4. Orientalidzi - Orientalide (Homo sapiens arabicus)

  • Arabidzi (Arabide)
  • Iranidzi (Iranide)

5. Indydzi - Indide (Homo sapiens indicus)

  • Indydzi północni - Nordindide (H. s. i. indoafghanus)
  • Indydzi gracylni - Grazilindide (H. s. i. indogracilis)
  • Indobrachidzi - Indobrachid (H. s. i. indobrachimorphus)
  • Keralidzi (Keralide)
  • Gharwalidzi (Gharwalide)
  • Syngalezydzi (Synghalezide)

6. Polinezydzi - Polineside

  • Polinezydzi właściwi - Polyneside (H. s. o. polinesianus)
  • Mikronezydzi - Mikroneside (H. s. o. carolinesis)

formy wyżynno-górskie - Bergrassengürtel (Homines s. a. brachimorphi)

7. Alpinidzi - Alpinide (Homo sapiens alpinus)

  • Alpinidzi zachodni - Westalpinid (H. s. a. cevenolicus)
  • Alpinidzi wschodni (Ostalpinide)
  • Lapidzi - Lappide (H. s. a. lappo)

8. Dynarydzi - Dinaride (Homo sapiens dinaricus)

9. Armenidzi i Anatolidzi - Armenide (Homo sapiens syriacus)

10. Turanidzi - Turanide (Homo sapiens eurasicus)

  • Aralidzi - Aralide (H. s. eur. turanicus)
  • Pamirydzi - Pamiride (H. s. eur. pamiriensis)

formy proto-europeidalne - Alteuropide (Homines s. a. protomorphi)

11. Ajnuidzi - Ainuide (Homo sapiens curilanus)

12. Weddydzi  - Weddide (Homo sapiens veddalis)

a. Weddydzi zachodni - Westweddide

  • Weddowie - Wedda (H. s. v. ceylonensis)
  • Gondydzi - Gondide (H. s. v. gondicus)
  • Malidzi - Malide (H. s. v. malicus)

b. Weddydzi Wschodni - Ostweddide (H. s. v. siamesis)

c. Toalidzi - Toalide (H. s. v. toala)


 BIBLIOGRAFIA:

  1. red. Heberer G., Schwidetzky I., Walter H., Anthropologie, 1975
  2. Knussman R., Vergleichende Biologie des Menschen. Lehrbuch der Anthropologie und Humangenetik, 1980
  3. Knussmann, R., Vergleichende Biologie des Menschen: Lehrbuch der Anthropologie und Humangenetik. 2ed, 1996
  4. Szilvássy J., Anthropologie: Entwicklung des Menschen, Rassen des Menschen [und zugl.] Führer durch die Anthropologische Schausammlung, 1978

 

Przykład 1. Eickstedt E., Rassenkunde und Rassengeschichte der Menschheit, 1934

Kliknij by otworzyć w większym formacie.

Rasy Europy wg ujęcia Eickstedta z 1935 (stan we wschodniej Europie na okres około 1500 roku, sprzed kolonizacji rosyjskiej)

eickstedt-europa

 

Przykład 2. Szilvássy J., Anthropologie: Entwicklung des Menschen, Rassen des Menschen [und zugl.] Führer durch die Anthropologische Schausammlung, 1978

Rasy Europeidów

rasy europeidalne

 

Przykład 3. red. Kern F., Historia Mundi. Erster Bänd: Frühe Menschheit, 1952

Nowsze ujęcie koncpecji rasowej Eickstedta - kliknij by zobaczyć w powiększeniu

europa-rasy-eickstedt

 

Przykład 4. red. Heberer G., Schwidetzky I., Walter H., Anthropologie, 1975

Kombinacje antropometryczno / rasowe

rasy-europa-1975

  • wzrost wyższy - długa głowa - jasna pigmentacja (Nordydzi)
  • wzrost wyższy - krótka głowa - ciemna pigmentacja (Dynarydzi)
  • wzrost niższy - krótka głowa - ciema pigmentacja (Alpinidzi)
  • wzrost niższy - długa głowa - ciema pigmentacja (Mediterranidzi)
  • wzrost niższy - krótka głowa - jasna pigmentacja (Wschodni Europeidzi)

 

Przykład 5. Eickstedt E., Rassenkunde und Rassengeschichte der Menschheit, 1934

Rasy Azji (oryginalne ujęcie)

eickstedt-azja

Europeidzi

 

Przykład 6. Eickstedt E., Rassentypen und Typendynamik von Asien [w:]  red. Kern F., Historia Mundi. Ein Handbuch der Weltgeschichte in zehn Bänden. Erster Band: Frühe Menschheit, 1952

kliknij aby zobaczyć w powiększeniu

Rasy ludzkie Azji wg Eickstedta (ujęcie późniejsze)

Eicksted-racial-map