Rasa australoidalna (T)

Jedna z ras (typów elementarnych) w typologii indywidualnej kierunku morfologiczno-porównawczego. Przejście między odmianą białą i czarną [Wierciński, 1976] lub względnie nawet czwarta, odrębna odmiana [Różbicka, 1976]. Rasa australoidalna (względnie typ elementarny australoidalny) oznacza się symbolem T. Odpowiednik typu australoidalnego ϑ w typologii Czekanowskiego.

Ogólna charakterystyka:

Główne cechy:

  • wzrost - średnio 169 cm (161-x)
  • budowa charakteryzuje się masywnym tułowiem oraz smukłymi, lecz muskularnymi kończynami
  • głowa długa do bardzo długiej (wskaźnik główny x-75), średnio 71, czaszka mała, wybitnie archimorficzna, z tendencją do dachowatego wysklepienia (lofokefalii)
  • czaszka niska ale dobrze wysklepiona
  • czoło silnie pochylone, łuki nadoczodołowe i gładzizna bardzo wydatne
  • twarz  średnia do wąskiej (wsk. twarzowy 84-x)
  • profil pionowy twarzy:  bardzo silnie prognatyczny
  • nos bardzo szeroki (wsk. nosowy 90-x), profil wklęsły lub prosty, grzbiet niezbyt spłaszczony
  • szczęka górna wąska, hiperprognatyczna; masywna żuchwa lecz słabo zaznaczony podbródek
  • oczodoły niskie do średnich - wsk. oczodołowy: ♂ (x-81) i ♀ (x-83)
  • kolor oczu: bardzo ciemne (1-4)
  • kolor włosów: bardzo ciemne (W-Y)
  • kształt włosów: faliste, lokowate, słabo kędzierzawe
  • kolor skóry: ciemnobrunatna, średnio 29
  • owłosienie silne, zarost obfity

Cechy dyskwalifikujące:

  • wełniste włosy
  • słabe owłosienie ciała
  • zupełnie czarna skóra
  • słabe urzeźbienie czaszki
  • brak prognatyzmu
  • silnie wystający podbródek

Niżej sprawdź dokładną charakterystykę. Część wymienionych cech, szczególnie opisowych, ma jedynie znaczenie pomocnicze i nie może służyć jako podstawowe kryterium wyznaczania przynależności do tej rasy.

wzrost i budowa:

  • wzrost (średnio 169 cm) i budowa związane są z dwie frakcjami w obrębie tego typu:
    1. frakcja centralna Tt: średnio-wysokorosła (167-x), budowa bardziej smukła
    2. frakcja peryferyjna tT: niska lub średniorosła (161-166), budowa bardziej krępa
  • przeważnie budowa charakteryzuje się masywnym tułowiem oraz smukłymi, lecz muskularnymi kończynami

głowa / czaszka:

Cechy opisowe głowy / czaszki:

  • czaszka niewielka
  • czaszka wybitnie archimorficzna, bardzo silnie urzeźbiona
  • czaszka z tendencją do dachowatego wysklepienia (lofokefalia)
  • czoło z reguły silnie pochylone u mężczyzn:

oczodoły:

twarz:

nos:

  • jeśli chodzi o wymiary: dość długi ale bardzo szeroki
  • szerokość nosa dla czaszki nie wskazuje na aż taką dużą szerokość nosa dla głowy (wychodzi mniej więcej 85-x) ale australoidzi mają bardzo wzdęte i grube skrzydełka nosa, co znacznie wpływa na pomiar nosowy u nich (za Różbicka 1976)

cechy opisowe nosa:

szczęka i żuchwa:

górna szczęka:

żuchwa:

usta:

  • wargi grube, ale nie wywinięte

zęby:

  • duże i mocne

oczy:

  • kolor oczu: oczy ciemne (1-4)
  • oczy głęboko osadzone
  • oprawa oka: fałda powiekowa słabo rozwinięta

włosy:

  • kolor włosów: czarne (W-Y), u dzieci zdarza się jasna barwa włosów, ciemniejąca z upływem czasu
  • kształt włosów: faliste, lokowate, słabo kędzierzawe

skóra:

  • kolor skóry: czarnobrunatna, średnio 29 w skali Luschana

owłosienie:

Uwagi:

1. Pierwotnie [Michalski 1955] określono wskaźnik oczodołowy dla (T) na wysoki, potem [Michalski 1963, Różbicka 1976] po dokładniejszym zbadaniu materiałów kostnych z Australii ustalono że jest niski do średniego.

2. Również wskaźnik nosa może być nieznacznie węższy (może 85-x) wg późniejszych materiałów [Różbicka 1976, Wierciński 1976]. Pierwotnie ustalono go na 90-x [Michalski 1955]. Dla czaszki pierwotny wskaźnik nosa, ustalony na materiałach afrykańskich to 64.7 (57-75). Dla czaszek australijskich wyszło znacznie mniej (♂) 54.5 (51-58) i (♀) 58.9 (57-60).

3. Różbicka uznała że osobnicy o bardzo szerokim nosie, trochę szerszej twarzy i niższym licu, mocno kędzierzawych włosach i bardzo silnym owłosieniu to typ ajnuidalno-australoidalny (PT)  i być może czysty typ australoidalny (T) charakteryzuje się słabo sfalowanymi włosami, mniejszą szerokością twarzy i nosa i słabszym owłosieniem. Z tym że brakło materiału żywego z Australii do porównania.

3. Michalski miał teorię że australoidzi wykazują cechy neandertalskie zmieszane z cechami odmiany czarnej. W świetle ostatnich doniesień genetyków o wpływie innych archaicznych hominidów tzw. Denisowian (o których dotąd nie wiadomo jak wyglądali), na pulę genową Aborygenów, Papuasów i Melanezyjczyków może jest coś na rzeczy...

4. Australoidzi przez Michalskiego [1955] byli zaliczeni do odmiany czarnej. Potem [Wierciński 1976, Stolarczyk 1999] uznano że są raczej typem przejściowym do odmiany białej (nawiązują do niej brak włosów wełnistych, silne owłosienie ciała, jasne włosy u dzieci). Z kolei Różbicka [1976] zastanawiała się czy nie lepiej wydzielić ich w czwartą, odrębną odmianę człowieka.

Występowanie:

Centrum występowania typu australoidalnego (T) w czystej postaci jest południowa i środkowa Australia. Jako komponent w typach mieszanych spotyka się go w pozostałęj części Australii, Melanezji, Nowej Gwinei, południowych Indiach i Cejlonie, rzadziej w innych rejonach Azji Południowo-Wschodniej czy Oceanii.

Osobną kwestią jest wyróżnianie tego typu przez kierunek morfologiczno-porównawczy w Afryce wschodniej i południowo-wschodniej. Jako niezbyt liczna komponenta w typach mieszanych. Opisany był na podstawie cech fenotypowych. Ale wielu innych antropologów jak Czekanowski czy  Biasutti również odnajdywało cechy australoidalne w tych rejonach. Na ile było to niezależnie wykształcone podobieństwo, a na ile wspólne pokrewieństwo (przodkowie Aborygenów przybyli przecież z Afryki, migrując wzdłuż wybrzeży Azji południowej i zahaczając o Indie, potem Indonezję i Nową Gwineę) pozostaje kwestią otwartą.

 Porównanie składów typologicznych - Australia i Oceania

  • Australia [Różbicka 1976] - (♂) 8.6% i (♀) 5.9%
  • Tasmania [Godlewski 1953] - 15.63%

składy rasowe (w nawiasach poszczególne typy według kolejności)

 Australia i Oceania

  • Australia [Różbicka 1976], seria kostna - (♂+♀) 44.9% (PT > KT > | BT, QT | > | T, ST | > NT > ET > ZT)
  • Australia [Różbicka 1976], osobnicy żywi - (m+k, n=8) 50.3% (ET > PT > | BT, KT, NT | )
  • Tasmania [Godlewski 1953] - (♂) 29.7% (T > XT > NT > BT > ZT )
  • różne plemiona Nowej Gwinei [Godlewski 1959, metoda Wankego] - (♂) od 5.8% do 29.3%
  • różne wyspy Melanezji [Godlewski 1959, metoda Wankego] - (♂) od 9.3% do 29.2%
  • różne wyspy Mikronezji [Godlewski 1961, metoda Wankego] - (♂) od 7.5% do 20.7%
  • różne wyspy Polinezji [Godlewski 1955] - (♂) od 5.1% do 16.7%
  • Nowa Gwinea, pojedyncza seria [Różbicka 1976] - (♂) 10%
  • Wyspa Wielkanocna [Godlewski 1954] - (♂) 2.04%

Azja

  • Cejlon, Weddowie [Wierciński 1953] - (♂) 26.19% (OT > | ET, BT, KT | )
  • Cejlon, Tamilowie [Wierciński 1953] - (♂) 23.08% (ET > | OT, KT | )
  • Cejlon, Syngalezi [Wierciński 1953] - (♂) 6.25% (ET)

Afryka

  • Zulusi, RPA [Różbicka 1965] - (♂) 9.4% (ST > XT > NT)
  • Zulusi, RPA [Różbicka 1965] - (♀) 8.7% (XT > ST > NT)
  • Kwilu, DR Kongo [Michalski 1957] - (♂) 4.8% ( | NT, OT | > ST)
  • południowy Czad [Grabowska 1969] - (♂+♀) 3% (XT > NT > ST)
  • Republika Środkowej Afryki [Jaworska 1962] - (♂) 2.3% (XT > ET > KT > NT)
  • plemię Joruba, Nigeria [Stolarczyk 1978] - (♂+♀) 0.8% (XT, NT)

BIBLIOGRAFIA:

  1. Henzel T., Badania struktury rasowej ludności Afryki Środkowej, 1963
  2. Henzel T., Michalski I., Podstawy klasyfikacji człowieka w ujęciu Tadeusza Henzla i Ireneusza Michalskiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955 (zobacz opis tej rasy)
  3. Michalski I., Charakterystyka antropologiczna ludności dorzecza Kwilu, 1957
  4. Michalski I., Składniki antropologiczne ludności Śródziemnomorza. Cz. 1, Rasy [w:] Człowiek w Czasie i Przestrzeni : kwartalnik PTA, 1963, Tom 6, Numer 2(22) , s. 60-69 link
  5. Różbicka L., Składniki antropologiczne autochntonicznej ludności Australii [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 38, 1976, s. 51-78
  6. Stolarczyk H., Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe człowieka [w:] red. Malinowski A., Wstęp do antropologii i ekologii człowieka, 1999
  7. Wierciński A.,Typologia rasowa [w:] Mały Słownik Antropologiczny, 1976, s. 471–481 link
  8. Wierciński A., The Racial Analysis of Human Populations in Relation to Their Ethnogenesis [w:] Current Anthropology, Vol. 3, No. 1 (Feb., 1962), s. 2+9-46 link

tylko składy rasowe:

  1. Godlewski L. A., Pierwotna ludność Tasmanii [w:] Przegląd Antropologiczny, nr 19, 1953, s. 292-304
  2. Godlewski L. A., Struktura antropologiczna ludności Mikronezji [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr 37, Wrocław 1961, s. 53-68
  3. Godlewski L. A., Struktura antropologiczna Polinezyjczyków [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr 8, Wrocław 1955
  4. Godlewski L. A., Struktura antropologiczna rdzennej ludności Nowej Gwinei, Australii i Melanezji [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr 12, Wrocław 1959
  5. Grabowska J., Uwagi dotyczące składów rasowych niektórych szczepów Sudanu Zachodniego, Przegląd Antropologiczny, t. 35, z. 2, 1969, s. 495-498
  6. Jaworska K., Charakterystyka antropologiczna niektórych szczepów dorzecza Ubangi (Afryka Środkowa), 1962
  7. Różbicka L., Charakterystyka antropologiczna Zulów [w:] Studia Afrykanistyczne, Acta Anthropologica Lodziensia 10, 1965, s. 29-63
  8. Stolarczyk H., Zróżnicowanie antropologiczne niektórych szczepów Afryki Zachodniej, Przegląd Antropologiczny, t. 44, z. 2, 1978, s. 307-315
  9. Wierciński A., Typy kraniologiczne Cejlonu [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 19, 1953, s. 309-325

Odpowiedniki w innych typologiach:


 Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi

Objaśnienia do powyższych danych:

  1. ♂ - mężczyźni
  2. ♀ - kobiety
  3. w nawiasach po średnich podane zakresy zmienności (min - max)

Przykład 1. Stolarczyk H., Zróżnicowanie wewnątrzgatunkowe człowieka [w:] red. Malinowski A., Wstęp do antropologii i ekologii człowieka, 1999

Rasa australoidalna (T)

tt

 

2. Przykłady z materiałów Spencera i Gillena (1875-1912) www.spencerandgillen.net

Osobnicy prawdopodobnie należący do tego typu (określone na podstawi fizjonomii, wskaźnik główny jest prawie zawsze dolichocefaliczny wsród Aborygenów)

typ australoidalny (T)

 

Prawdopodobnie mają jasne włosy

typ australoidalny (T)

typ australoidalny (T)

 

typ australoidalny (T)

typ australoidalny (T)

typ australoidalny (T)

 

typ australoidalny (T)

typ australoidalny (T)

typ australoidalny (T)