nos mało wydatny, średnio szeroki do szerokiego (wsk. nosowy 70 - x); o profilu najczęściej bulwiastym, wklęsłym, rzadziej falistym lub prostym; tępy, często zadarty koniuszek i grube nozdrza
średnio wysoka i mocno szeroka szczęka górna - rzadko zdarza się bardzo słaby prognatyzm zębodołowy; żuchwa dość wysoka, szeroka i kanciasta; podbródek szeroki i wydatny
Występują trzy frakcje, dwie wahające się między typami macierzystymi i jedna pośrednia (średnie dla frakcji na podstawie serii ze Struktury Antropologicznej Polski):
frakcja pośrednia (yl) - osobniki dysharmonijnie pigmentowane (głównie ciemne włosy i jasne oczy); włosy (K-W); oczy 10,3 (3-16); jeśli oczy ciemne (3-7) to tylko z włosami jasnymi lub kasztanowymi (K-S) oraz oczy jasne (8-16) z włosami ciemnymi (T-W); ślad fałdy mong.10%; wydatność nosa 43.9
frakcja laponoidalna (yL) - bardzo nieliczne formy ciemne: oczy piwne lub zielonawopine (3-7), włosy ciemnobrązowe (T-V), skóra najciemniejsza ze wszystkich frakcji (zdarza się jasnośniada); ślad fałdy mong. 33.3%; za to wysokie (171-x) i o stosunkowo wydatnym nosie; tu Michalski nie był pewny czy nie są to czasem mieszańcy śródziemnomorsko-mongoloidalni (EM), na etapie pisania Struktury antropologicznej Polski, słabo poznane
od typu kromanionoidalnego (Y) różni się występowaniem pośredniogłowości, niższym wzrostem, znacznie ciemniejszą pigmentacją, niższymi dolnymi zakresami zmienności dla twarzy i nosa, trochę mniej wydatnym nosem
od typu laponoidalnego (L) różni się dużo niższym wskaźnikiem głównym, wyższym wzrostem, jaśniejszą pigmentacją, wydatniejszym nosem
różnica z typem teutońskim (AY) - patrz jego opis
różnica z typem sublaponoidalnym (EL), a właściwie jego frakcją laponoidalną eL - najmniejsza w przypadku najmniej licznej frakcji laponoidalnej typu bałtyckiego yL (patrz niżej "Uwagi"), przede wszystkim nienachodzący zakres wzrostu (171-x, w porównaniu do x-169) i wydatniejszy nos (53,3 vs. 42.8) i dodatkowo różnice fizjonomiczne: mniej pełne policzki, większe łuki nadoczodołowe i wydatniejsza gładzizna, grubsze, bardziej wyraziste rysy, wydatniejszy podbródek oraz mocna żuchwa
Niżej sprawdź dokładną charakterystykę. Część wymienionych cech, szczególnie opisowych, ma jedynie znaczenie pomocnicze i nie może służyć jako podstawowe kryterium wyznaczania przynależności do tego typu.
wzrost: średni wzrost odpowiada realiom sprzed kilkudziesięciu lat, obecnie w związku z jego podwyższeniem w całej populacji polskiej, jest na pewno wyższy
wzrost różny, przeciętnie średni
pod względem budowy rozpada się na dwa warianty
pierwszy (kromanionoidalny):
obejmuje ludzi smukłych i muskularnych, o masywnym kośćcu i nieznacznej podściółce tłuszczowej
głowa relatywnie mała w porównaniu z resztą ciała
szyja niezbyt krótka, dość gruba o wyraźnie zaznaczonej grdyce
tułów dość krótki, barki szerokie, niemal poziome, klatka piersiowa szeroka ale dość długa i płaska, obwód pasa mały, biodra wąskie
pośladki płaskie
pierś kobieca umiarkowanie obfita, bardzo różnie ukształtowana, niekiedy nawet tarczowata
szpara oczna średnia lub wąska, pozioma lub ukośna, krótko wrzecionowata
ukształtowanie powieki górnej: fałda powiekowa najczęściej dobrze rozwinięta, niekiedy bardzo wybitna, ślad fałdy mongolskiej rzadko; wyraźna fałda mongolska nigdy nie występuje
1. Nie jest to wbrew nazwie ten typ / rasa opisywana przez innych antropologów jako bałtycka lub wschodnio-bałtycka i w tamtych definicjach zdecydowanie jasnopigmentowana. Typ (YL) jest zaś głónei dysharmonijnie pigmentowany.
Typ bałtycki (YL) należy do grupy typów archaicznych. We wczesnym średniowieczu [Michalski 1955] przeważał liczebnie nad typem subnordycznym (AL) w Polsce.
Spotykany w obrębie Morza Bałtyckiego przeważnie. W Polsce stanowi 4,4% (wśród przebadanych 36532 mężczyzn z całego kraju, dane dla Polski przedwojennej). Najliczniej spotykany wtedy w północnej, północno-wschodniej i centralnej części kraju.
składy typologiczne (w nawiasach frakcje, tam gdzie były podane)
Europa północna
Lapończycy (♂) 17.8%
Laponki, płw Kola (♀) - 14.8%
Norwegia (♂) - 0.4%
Europa północno-zachodnia
Walia (♂) - 5% - prawdopodobnie lokalne formy górnopaleolityczne, przez np. Coona określane jako np. typ Borreby
Europa środkowa
Polska (♂) - 4.4%
Ukraińcy z dawnej Galicji (♂) - 4.0%
Niemcy (obywatele Polski przedwojennej) dla (♂) - 2.0%
Łużyczanie (♀) 1.9%
Bałkany i Grecja - w Grecji to zapewne potomkowie napływowych we wczesnym średniowieczu Słowian?
Grecja, Kreta (♂) - 4.4%
Grecja, płd. Peloponez (♂) - 2.27%
Serbia (♂) 1.5%
Rumunia (Karpaty południowe) dla (♂) 1.2% i (♀) 1%
Turcja - potomkowie ludności słowiańskiej sprowadzane w czasach Imperium Osmańskiego?
Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współcześności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339 (link do fragmentu)
Kapica Z., Szkice z antropologii historycznej Polski i ziem ościennych: Serie neolityczne, Tom 1, 1958
Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80 (zobacz link do fragmentu)
Łuczak B., Charakterystyka antropologiczna ludności rumuńskiej z okolic Karpat południowych [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 109-120
Henzel T., Michalski I.,Podstawy klasyfikacji człowieka w ujęciu Tadeusza Henzla i Ireneusza Michalskiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955 (zobacz opis tego typu)
Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, 1953 link
Michalski I.,STRUKTURA - ANTROPOLOGICZNA POLSKI W ŚWIETLE MATERIAŁÓW WOJSKOWEGO ZDJĘCIA ANTROPOLOGICZNEGO. The anthropological structure of Poland in light of the Polish War-Office's materials., 1949 link
Michalski T. W., Studia nad strukturą antropologiczną krajów alpejskich, 1956
Orczykowska Z., Próba skonstruowania klucza antropologicznego na podstawie klasyfikacji Michalskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 22, z.1, 1959, s. 212-229
Wiercińska A., The main anthropological types in Poland as viewed cranioscopically [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 35, 1969, s. 359-362
Wierciński A.,Typologia rasowa [w:] Mały Słownik Antropologiczny, 1976, s. 471–481 link
składy z poniższych opracowań określiłiem metoda morfologiczno-porównawczą na bazie podanych tam materiałów indywidualnych:
Luschan F., Beiträge zur Anthropologie von Kreta [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 45. Jahrg., H. 3 (1913), s. 307-393
Hauschild M.W., Wagenseil F., Anthropologische Untersuchungen an anatolischen Türken [w:] Zeitschrift für Morphologie und Anthropologie, Bd. 29, H. 2/3 (1931), s. 193-260
Schiff F., Beiträge zur Anthropologie des südlichen Peloponnes. (Die Mani.) [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 46. Jahrg., H. 1 (1914), s. 14-40
Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi
Objaśnienia do powyższych danych:
♂ - mężczyźni
♀ - kobiety
w nawiasach po średnich podane zakresy zmienności (min - max)
Najważniejsze zakresy zmienności, służące do różnicowania z innymi typami, podane są w sekcji "Główne cechy". Podane w dalszym opisie średnie dla cech mają znaczenie informacyjne.
Przykład 0. Morfing (teoretyczna przeciętna fizjonomia) na bazie przykładów do tego typu
Typ bałtycki (YL)
Przykład 1. Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80
Typ bałtycki (YL) - Polska
Przykład 2. Becker M., Struktura antropologiczna powiatu płockiego, Notatki Płockie t. 15, nr 3(57), 1970
Typ bałtycki (YL) - Polska
Przykład 3. Mała Encyklopedia Powszechna PWN, 1959
Typ bałtycki (YL) - przykład z tablicy nr 26 "Człowiek - typy antropologiczne"
Przykład 4. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współcześności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego, Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339
Typ bałtycki (YL) - Polska
Przykład 5. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współcześności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego, Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339
Typ bałtycki (YL) - Polska
Przykład 6. W. Stęślicka, Powstanie odmian ludzkich, 1963
Typ bałtycki
Podtyp / frakcja kromanionoidalna - oczy jasne, włosy jasne do kasztanowatych / jasno szatynowych
Przykład 7. Becker M. i Łukaczk B., Migracje żeńskie powiatów płockiego i sierpeckiego, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 3, 1976, s. 39-49
Typ bałtycki (YL), frakcja kromanionoidalna - Polska
Przykład 8. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955
Typ bałtycki (YL), frakcja kromanionoidalna - Węgry (grupa etnicza Jasz - potomowie ludności stepowej osiadłej na Węgrzech w XIII wieku). Określona przez Henkeya jako typ Keletbalti (wschodnio-bałtycki).
Przykład 11. Schade H., Anthropologische Untersuchungen in Ostmazedonien und Kruševo [w:] Anthropologischer Anzeiger Jahrg. 21, H. 3/4 (April 1958), pp. 282-312
Typ bałtycki (YL), frakcja kromanionoidalna - Węgry. Określony przez Henkeya jako typ Keletbalti (wschodnio-bałtycki).
frakcja pośrednia - pigmentacja oczu i włosów dysharmonijna.
Przykład 14. Kapica Z., Postępowanie dowodowe przy ekspertyzach ojcostwa metodą morfologiczno-porównawczą, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 29-40
Przykład 17. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955
Typ bałtycki (YL), frakcja pośrednia - Macedonia. Przez Miszkiewicza okreslony jako typ laponoidalno-paleoeuropeidalny Lp.
Materiał kostny:
Przykład 1. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ bałtycki (YL)
Przykład 2. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ bałtycki (YL)
Przykład 3. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ bałtycki (YL) - określony przez Michalskiego
Przykład 4. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953