Uwaga: nie nalezy mylić tego typu z tak samo nazywającym się typem rasowym z antropologii sowieckiej. Ograniczonym terytorialnie do okolic Uralu i Powołża.
twarz z reguły szeroka, ale może być średnia (wsk. twarzowy x-87), wymiar jarzmowy duży, twarz orto- lub mezognatyczna, rysy twarzy miękkie, rzadziej grube, policzki dość pełne
nos przeważnie średnio szeroki, rzadko w niższych wartościach wąskiego (wsk. nosowy 66-x), mało wydatny, profil wklęsły lub falisty, rzadziej prosty, nasada niska i szeroka grzbiet szeroki, koniuszek tępy i często zadarty
szczęka górna niska i szeroka; żuchwa niezbyt niska i szeroka, czasem kanciasta; podbródek szerokawy zaokrąglony
Występują trzy frakcje, dwie wahające się między typami macierzystymi i jedna pośrednia. W obrębie wszystkich frakcji występują niedopigmentowania trzech rodzajów, oprócz jednolicie ciemnej pigmentacji: osobniki ciemnowłose (T-W) o zielonawych (7) oczach, osobniki piwnookie (3-6) o włosach kasztanowatych (R-S) i trzeci - białoskóre. Michalski poddawał pod rozważenie czy wszystkie niedopigmentowania nie lepiej byłoby przesunąć, zależnie od frakcji, do typów YH, AQ i YL. Średnie dla frakcji na podstawie serii ze Struktury Antropologicznej Polski
frakcja laponoidalna (eL) - formy co najmniej średnionose (70-x) i szerokotwarzowe (x-83), skóra śniadawa, włosy szatynowe do ciemnych (S-W), oczy ciemne (3-7), jeśli 7 to tylko z włosami T-W, ślad fałdy mong. 8%, najmniej wydatny nos
frakcja pośrednia (el) - formy co najmniej średnionose (70-x) i średniotwarzowe (84-87), skóra płowa; włosy włosy kasztanowate do ciemnych (R-W), oczy ciemne (3-7), jeśli 7 to tylko z włosami T-W, ślad fałdy mong. 12,5%,
frakcja śródziemnomorska (El) - formy względnie wąskonose (66-69), twarz szeroka do średniej (x-87), skóra płowa; włosy kasztanowate do ciemnych (R-W), oczy ciemne (3-7), jeśli 7 to tylko z włosami T-W, ślad fałdy mong. 5,9%,
różnice z typami bałtyckim (YL), pseudoalpejskim (YH) i atlantyckim (YE) omówione przy ich opisach
frakcja śródziemnomorska (El) różni się od tej części frakcji śródziemnomorskiej typu północno-zachodniego (AE) która ma średnią twarz i dość wąski nos, niższym wzrostem. Oprócz tego są różnice fizjonomiczne (cechy laponoidalne jak np. silna fałda powiekowa / ślad mongolskiej, wystające kości policzkowe, mocno wklęsły nos, żółtawa skóra).
z typem litoralnym (EH) podobieństwo wykluczają przede wszystkim niezachodzące na siebie zakresy wskaźnika nosowego, u typu (EH) jest zawsze węższy. Dodatkowo można dodać niższe oczodoły i cechy laponoidalne jak silna fałda powiekowa / ślad fałdy mongolskiej, wystające kości policzkowe, mocno wklęsły nos w porównaniu z typem (EH)
różnica z typem (BH) przy jego opisie
Niżej sprawdź dokładną charakterystykę. Część wymienionych cech, szczególnie opisowych, ma jedynie znaczenie pomocnicze i nie może służyć jako podstawowe kryterium wyznaczania przynależności do tego typu.
1. Nie należy mylić tego typu, z nazywającym się tak samo typem wyodrębnionym przez antropologów radzieckich wśród ludów fińskich północno-wschodniej Europy.
2. Michalski [1949] pisał że u osobników wyraźnie ciemnowłosych oprócz oczu zielonawopiwnych, występują niekiedy nawet 8 (zielonawo-niebieskie). Nie wydaje się to sensowne, biorąc pod uwagę zakresy kolorów oczu obu ras rodzicielskich. Miałoby to być tzw. niedopigmentowanie. Uważam że znacznie prościej uznać że byliby to po prostu ciemnowłosi reprezentanci typu YL we frakcji pośredniej i tyle.
W Polsce stanowi 2,9% (wśród przebadanych 36532 mężczyzn z całego kraju, dane dla Polski przedwojennej). Spotykany najczęściej w centrum kraju.
Typ sublaponoidalny (EL) należy do grupy typów południowo-zachodnich. Michalski uważał że jest to typ liczny np. w środkowych Włoszech w strefie kontaktu rasy laponoidalnej (typ alpejski) i rasy śródziemnomorskiej. Zachodni antropolodzy określali taki typ mieszany jako Alpin-Med.
składy typologiczne (w nawiasach frakcje, tam gdzie były podane)
Europa północna - pochodzą od mieszanek rasy laponoidalnej (L) czy typu subnordycznego (AL) z licznym w Norwegii północno-zachodnim (AE).
Lapończycy (♂) - 11.5% i (♀) - 18.5%;
Europa północno-zachodnia
Walia (♂) - 1.7%;
Europa środkowa
Ukraińcy z dawnej Galicji (♂) - 5.5%
region alpejski (Bawaria, Badenia, Tyrol, Szwajcaria - serie kraniologiczne XV-XIX wiek) (♂+♀) - 3.7%
Niemcy (obywatele Polski przedwojennej) dla (♂) - 1%
Bałkany i Grecja
Serbia (♂) 2.6%;
Grecja, płd. Peloponez (♂) - 2.27%
Grecja, Kreta (♂) - 1.89%
Rumunia, Karpaty południowe (♂) 1.6%
Rumunia, Karpaty południowe (♀) 1%
Europa (grupy etniczne pochodzenia zachodnio i południowo-azjatyckiego)
Cyganie serbscy (♂) - 11.1%
Turcy
Bursa, płn-zachodnia Turcja (♂) - 5.88% (eL > el)
Smyrna, zachodnia Turcja (♂) - 3.77
Wschodnia Turcja (♂) - 2.56%
Kastamuni, północna Turcja (♂) - 1.96%
Środkowa Azja
Tadżykistan (♂) 1.4%
Południowa Azja
Sikhowie (płn-zachodnie Indie) dla (♂) - 2.63%
Północna Afryka - lokalne formy tego typu mogą pochodzić ze krzyżowania się typów BL i KL z pochodnymi śródziemnomorskiego.
Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współczesności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339 (link do fragmentu)
Kapica Z., Szkice z antropologii historycznej Polski i ziem ościennych: Serie neolityczne, Tom 1, 1958
Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80 (link do fragmentu)
Łuczak B., Charakterystyka antropologiczna ludności rumuńskiej z okolic Karpat południowych [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 109-120
Michalski I., Charakterystyka antropologiczna Sikhów [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIII, z. 1, 1939, s. 50-70
Michalski I., Die Jugoslaven der Dalmatnischen küsten. Beitrag zur kraniologie der Südslaven, 1936
Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953 link
Michalski I., Remarks about the anthropological structure of Egypt [w:] Publicatons of the joint arabic-polish anthropological expedition. Part II, s. 209-238, 1964
Michalski I.,STRUKTURA - ANTROPOLOGICZNA POLSKI W ŚWIETLE MATERIAŁÓW WOJSKOWEGO ZDJĘCIA ANTROPOLOGICZNEGO. The anthropological structure of Poland in light of the Polish War-Office's materials., 1949 link
Michalski T. W., Studia nad strukturą antropologiczną krajów alpejskich, 1956
Orczykowska Z., Analiza antropologiczna Tadżyków z Pamiru [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr. 46, 1959
Orczykowska Z., Próba skonstruowania klucza antropologicznego na podstawie klasyfikacji Michalskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 22, z.1, 1959, s. 212-229
Stolarczyk H., Próba ujęcia struktury antropologicznej Cyrenajki [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 40, 1970, s. 123-148
Wiercińska A., The main anthropological types in Poland as viewed cranioscopically [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 35, 1969, s. 359-362
Wierciński A.,Typologia rasowa [w:] Mały Słownik Antropologiczny, 1976, s. 471–481 link
składy z poniższych opracowań określiłiem metoda morfologiczno-porównawczą na bazie podanych tam materiałów indywidualnych:
Hauschild M.W., Wagenseil F., Anthropologische Untersuchungen an anatolischen Türken [w:] Zeitschrift für Morphologie und Anthropologie, Bd. 29, H. 2/3 (1931), s. 193-260
Luschan F., Beiträge zur Anthropologie von Kreta [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 45. Jahrg., H. 3 (1913), s. 307-393
Schiff F., Beiträge zur Anthropologie des südlichen Peloponnes. (Die Mani.) [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 46. Jahrg., H. 1 (1914), s. 14-40
Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi
Objaśnienia do powyższych danych:
♂ - mężczyźni
♀ - kobiety
w nawiasach po średnich podane zakresy zmienności (min - max)
Najważniejsze zakresy zmienności, służące do różnicowania z innymi typami, podane są w sekcji "Główne cechy". Podane w dalszym opisie średnie dla cech mają znaczenie informacyjne.
Przykład 1. Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80
typ sublaponoidalny (EL) - Polska
Przykład 2. Mała Encyklopedia Powszechna PWN, 1959
Typ sublaponoidalny (EL) - przykład z tablicy nr 26 "Człowiek - typy antropologiczne"
Przykład 3. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współczesności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339
typ sublaponoidalny (EL) - Polska
Przykład 4. Kapica Z., Człowiek w regionie Brześcia Kujawskiego [w:] red. Głębowicz B., Monografia Brześcia Kujawskiego, 1970
Typ sublaponoidalny (EL)
frakcja laponoidalna - twarz szeroka, nos średnio szeroki, włosy ciemne, oczy ciemne
Przykład 6. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955
Typ sublaponoidalny (EL), frakcja laponoidalna - Polska
Przykład 7. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955
Typ sublaponoidalny (EL), frakcja laponoidalna - Polska
Przykład 8. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955
Typ sublaponoidalny (EL), frakcja laponoidalna - Polska
frakcja pośrednia - twarz średnio szeroka, nos średnio szeroki, włosy ciemne i kasztanowate, oczy ciemne
Przykład 9. Michalski I., Remarks about the anthropological structure of Egypt [w:] Publicatons of the joint arabic-polish anthropological expedition. Part II, pp. 209-238, 1964
Typ sublaponoidalny (EL), frakcja śródziemnomorska - Szwajcaria
Materiał kostny
Przykład 1. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ sublaponoidalny (EL)
Przykład 2. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953