głowa od długiej do krótkawej (wskaźnik główny: x - 82), czaszka duża, archimorficzna
twarz najczęściej szeroka, rzadziej średnia i wąska (wsk. twarzowy x - 92), najczęściej ortognatyczna
nos niezbyt wydatny, najczęściej wąski, rzadziej szerokawy (wsk. nosowy: x - 75), o profilu: od wklęsłego do falistego, najczęściej prosty, o wysokiej nasadzie
twarz szeroka (x-83) i nos (70-x) nie występują łącznie, podobnie jak twarz (84-x) i nos (x-66)
niska i dość szeroka szczęka górna; mocna żuchwa
oczodoły średniej wielkości, od wysokawych do wysokich
kolor oczu najczęściej niebieskie lub szaroniebieskie
oprawa oka: fałda powiekowa niezbyt silnie rozwinięta, oczy małe
kolor włosów: blond (A-Q) lub rzadziej jasnorude, najczęściej faliste, niekiedy proste gładkie
kolor skóry: najczęściej biała, rzadko jasnopłowa, niekiedy z odcieniem czerwonawym
Występują trzy frakcje, dwie wahające się między typami macierzystymi i jedna pośrednia. Średnie dla frakcji na podstawie serii ze Struktury Antropologicznej Polski.
frakcja nordoidalna (Ay) - nordoidalny nos (x-66), twarz szersza od nordycznej (x-83)
frakcja pośrednia (ay) - różniąca się od typu nordycznego szerszym (67-69), często wklęsłym, mniej wydatnym nosem; twarz od szerokiej do dość wąskiej (x-92)
frakcja kromanionoidalna (aY) - nos średnio szeroki (70 -75); twarz średnio szeroka lub dość wąska (84-92), wskaźnik główny rzadko może być dolichocefaliczny
różni się od typu nordycznego (A) bądź szerszą twarzą, bądź szerszym i / lub wklęsłym nosem, poza tym odróżnia go trochę wyższa i bardziej wysklepiona czaszka, trochę jaśniejsza pigmentacja, "grubsze" rysy twarzy i silniej zarysowana żuchwa oraz ogólnie bardziej atletyczna budowa
różni się od typu kromanionoidalnego (Y) pośredniogłowością, węższą twarzą bądź nosem, niekiedy trochę ciemniejszą pigmentacją skóry i włosów lub niższym wzrostem
różni się od podobnego wskaźnikowo typu bałtyckiego (YL) przede wszystkim tym że twarz szeroka występuje u niego w połączeniu z wąskim nosem i odwrotnie, jest on dodatkowo wydatniejszy oraz jaśniejszą pigmentacją włosów i skóry, słabszą fałdą powiekową i brakiem fałdy mongolskiej, szerszą i poziomą szparą oczną, wyższymi i większymi oczodołami, niewystawaniem kości policzkowych i węższymi łukami jarzmowymi
różnice z typem atlantyckim (YE) podane przy jego opisie
wzrost: średni wzrost odpowiada realiom sprzed kilkudziesięciu lat, obecnie w związku z jego podwyższeniem w całej populacji polskiej, jest na pewno wyższy
wzrost dość wysoki do wysokiego, rzadko średni (165-x)
wskaźnik główny: mezocefaliczny do (rzadziej) dolichocefalicznego (x-82)
cechy opisowe:
czaszka duża, archimorficzna
czaszka w normie wierzchołkowej średnio 18 (17-19) w skali Michalskiego, co daje kształt jajowaty tępy
czaszka w normie potylicznej średnio 11 (5-15) co daje kształt jajowato-romboidalny tępy w skali Michalskiego
potylica słabo batrokefalicznie wypukła, średnio 7 (5-8) w skali Michalskiego
ciemię bardzo słabo wzniesione, średnio 6 (3-9) skali Michalskiego
czoło często wyraźnie pochylone (obserwacje u osobników żywych); pochylenie czoła dla czaszki średnio w skali Michalskiego 5 (3-7) co daje czoło dość słabo pochylone
łuki nadoczodołowe często wyraźnie zaznaczone, płasko wypukła gładzizna, przeciętnie 6 (5-8) w skali Michalskiego
wskaźnik twarzowy całkowity: twarz przeważnie szeroka (x-83), jeśli średnia lub wąska (84-92) to tylko w skojarzeniu z nosem dość wąskim lub szerokawym (67-75)
cechy opisowe:
kształt twarzy: kwadratowa lub prostokątna często
rysy mniej regularne i wyraziste jak u typu nordycznego ale ostrzejsze niż u kromanionoidów
rzadko, z reguły w materiałach kopalnych słaby mezognatyzm zębodołowy (wpływ kromanionoidalny); dla czaszki 13 (12-15) - mezognatyzm zębodołowy bardzo słaby
niska szczęka górna (w wymairach bezwzględnych)
podniebienie dla (♂) bardzo wąskie
łuk zębowy, średnio 6 (4-9) czyli o kształcie trapezowato-hyperbolicznym w skali Michalskiego
1. Przez antropologów zachodnioeuropejskich określany jako typ Dalo-Nordic, Fälish lub Dalo-Falid.
2. Wskaźnik twarzowy całkowity w Strukturze Antropologicznej Polski został oznaczony na (x-83) i nosowy na (x-69), w późniejszych pracach Michalskiego i jego uczniów wskaźniki był juz wyższe: twarzowy (x-92) i nosowy (x-75). Twarz szeroka (x-83) i nos (70-x) nie występują łącznie, podobnie jak twarz (84-x) i nos (x-66). Wiąże się to z tym że inaczej brakło by określenia dla osobników wysokich, bardzo jasno pigmentowanych, pośredniogłowych, z twarzą stosunkowo wąską lub średnio szeroką i nosem średnio szerokim. Typ czuchoński (AQ) nie wchodzi tu w grę ze względu na przejawiane przez niego cechy odmiany żółtej i ciemniejszą pigmentację.
W Polsce stanowi 1,73% (wśród przebadanych 36 532 mężczyzn z całego kraju, dane dla Polski przedwojennej).
Michalski [1949] podał że 1.1% ale (patrz w Uwagach wyżej), nie zaliczał do AY osobników o wąskiej twarzy (84-x) i szerokawym nosie (70-75). Byli oni częścią typu czuchońskiego (AQ). Po odliczeniu tych z nich, którzy nie wykazywali cech odmiany żółtej wyszło o 0.63% więcej typu AY.
Typ teutoński (AY) należy do grupy typów północno-zachodnich. Michalski podawał że przed wojną był to typ szczególnie często spotykany wśród mniejszości niemieckiej w Polsce. Uznaje go też za charakterystyczny dla innych ludów germańskich, choć nigdzie nie jest on szczególnie liczny.
składy typologiczne (w nawiasach frakcje, tam gdzie były podane)
Europa północna
Norwegia (♂) - 6.6%;
Europa środkowa
Niemcy,obywatele Polski przedwojennej (♂) - 5.1%
Polska (♂) - 1.73%
Łużyczanie (♂) - 1.5% i (♀) 1.9%;
Lapończycy (♂) 0.6% i (♀) 0.9%;
region alpejski (Bawaria, Badenia, Tyrol, Szwajcaria - serie kraniologiczne XV-XIX wiek) (♂+♀) - 0.5%
Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współczesności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339 (link do fragmentu)
Kapica Z., Szkice z antropologii historycznej Polski i ziem ościennych: Serie neolityczne, Tom 1, 1958
Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80 (link do fragmentu)
Łuczak B., Charakterystyka antropologiczna ludności rumuńskiej z okolic Karpat południowych [w:]Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 109-120
Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953 link
Michalski I.,STRUKTURA - ANTROPOLOGICZNA POLSKI W ŚWIETLE MATERIAŁÓW WOJSKOWEGO ZDJĘCIA ANTROPOLOGICZNEGO. The anthropological structure of Poland in light of the Polish War-Office's materials., 1949 link
Michalski T. W., Studia nad strukturą antropologiczną krajów alpejskich, 1956
Wiercińska A., The main anthropological types in Poland as viewed cranioscopically [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 35, 1969, s. 359-362
Wierciński A., Analiza antropologiczna serii czaszek wiślickich z cmentarzyska wczesnośredniowiecznego przy ulicy Batalionów Chłopskich. Wykopaliska w latach 1958 - 1959 [w:] red. Budkowa Z., Odkrycia w Wiślicy, 1963, s. 273-294
Wierciński A.,Typologia rasowa [w:] Mały Słownik Antropologiczny, 1976, s. 471–481 link
składy z poniższych opracowań określiłiem metoda morfologiczno-porównawczą na bazie podanych tam materiałów indywidualnych:
Luschan F., Beiträge zur Anthropologie von Kreta [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 45. Jahrg., H. 3 (1913), s. 307-393
Schiff F., Beiträge zur Anthropologie des südlichen Peloponnes. (Die Mani.) [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 46. Jahrg., H. 1 (1914), s. 14-40
Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi
Objaśnienia do powyższych danych:
♂ - mężczyźni
♀ - kobiety
w nawiasach po średnich podane zakresy zmienności (min - max)
Najważniejsze zakresy zmienności, służące do różnicowania z innymi typami, podane są w sekcji "Główne cechy". Podane w dalszym opisie średnie dla cech mają znaczenie informacyjne.
Przykład 1. Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80
Typ teutoński (AY)
Przykład 2. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współcześności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego, Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339
Przykład 3. Mała Encyklopedia Powszechna PWN, 1959
Typ teutoński (AY) - przykład z tablicy nr 26 "Człowiek - typy antropologiczne"
podtyp / frakcja pośrednia- twarz szeroka lub średnio szeroka, nos dość wąski (67-69)
Przykład 4. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955
Typ teutoński (AY), frakcja kromanionoidalna - Szwajcaria
Materiał kostny:
Przykład 1. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ teutoński (AY)
Przykład 2. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ teutoński (AY)
Przykład 3. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ teutoński (AY)
Przykład 4. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ teutoński (AY)
Przykład 5. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955
Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953
Typ teutoński (AY)
Przykład 6. Kapica Z., Analiza antropologiczna materiałów osteologicznych z cmentarzyska kultury łużyckiej (Hallstatt C) w Częstochowie-Rakowie [w:] red. Błaszczyk W., Cmentarzysko kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie, 1965