Typ teutoński (AY)

W typologii indywidualnej kierunku morfologiczno-porównawczego typ mieszany między rasą nordyczną (A) i kromanionoidalną (Y). Typ teutoński oznacza się symbolem AY. In English: Teutonic type.

Ogólna charakterystyka:

Główne cechy:

  • wzrost wysoki
  • głowa od długiej do krótkawej (wskaźnik główny: x - 82), czaszka duża, archimorficzna
  • twarz najczęściej szeroka, rzadziej średnia i wąska (wsk. twarzowy x - 92), najczęściej ortognatyczna
  • nos niezbyt wydatny,  najczęściej wąski, rzadziej szerokawy (wsk. nosowy: x - 75), o profilu: od wklęsłego do falistego, najczęściej prosty, o wysokiej nasadzie
  • twarz szeroka (x-83) i nos (70-x) nie występują łącznie, podobnie jak twarz (84-x) i nos (x-66)
  • niska i dość szeroka szczęka górna; mocna żuchwa
  • oczodoły średniej wielkości, od wysokawych do wysokich
  • kolor oczu najczęściej niebieskie lub szaroniebieskie
  • oprawa oka: fałda powiekowa niezbyt silnie rozwinięta, oczy małe
  • kolor włosów: blond (A-Q) lub rzadziej jasnorude, najczęściej faliste, niekiedy proste gładkie
  • kolor skóry: najczęściej biała, rzadko jasnopłowa, niekiedy z odcieniem czerwonawym

Cechy dyskwalifikujące danego osobnika jako przedstawiciela tego typu (mimo posiadania innych wyżej wymienionych):

Frakcje (podtypy)

Występują trzy frakcje, dwie wahające się między typami macierzystymi i jedna pośrednia. Średnie dla frakcji na podstawie serii ze Struktury Antropologicznej Polski.

  • frakcja nordoidalna (Ay) - nordoidalny nos (x-66), twarz szersza od nordycznej (x-83)
  • frakcja pośrednia (ay) - różniąca się od typu nordycznego szerszym (67-69), często wklęsłym, mniej wydatnym nosem; twarz od szerokiej do dość wąskiej (x-92)
  • frakcja kromanionoidalna (aY) - nos średnio szeroki (70 -75); twarz średnio szeroka lub dość wąska (84-92), wskaźnik główny rzadko może być dolichocefaliczny

Podstawowe różnice z innymi typami:

  • różni się od typu nordycznego (A) bądź szerszą twarzą, bądź szerszym i / lub wklęsłym nosem, poza tym odróżnia go trochę wyższa i bardziej wysklepiona czaszka, trochę jaśniejsza pigmentacja, "grubsze" rysy twarzy i silniej  zarysowana żuchwa oraz ogólnie bardziej atletyczna budowa
  • różni się od typu kromanionoidalnego (Y) pośredniogłowością, węższą twarzą bądź nosem, niekiedy trochę ciemniejszą pigmentacją skóry i włosów lub niższym wzrostem
  • różni się od podobnego wskaźnikowo typu bałtyckiego (YL) przede wszystkim tym że twarz szeroka występuje u niego w połączeniu z wąskim nosem i odwrotnie, jest on dodatkowo wydatniejszy oraz jaśniejszą pigmentacją włosów i skóry, słabszą fałdą powiekową i brakiem fałdy mongolskiej, szerszą i poziomą szparą oczną, wyższymi i większymi oczodołami, niewystawaniem kości policzkowych i węższymi łukami jarzmowymi
  • różnice z typem atlantyckim (YE) podane przy jego opisie

Niżej sprawdź dokładną charakterystykę

wzrost i  budowa ciała:

wzrostśredni wzrost odpowiada realiom sprzed kilkudziesięciu lat, obecnie w związku z jego podwyższeniem w całej populacji polskiej, jest na pewno wyższy

  • wzrost dość wysoki do wysokiego, rzadko średni (165-x)

budowa:

  • częsciej mezomorficzna niż u typu nordycznego

głowa / czaszka:

cechy opisowe:

  • czaszka duża, archimorficzna
  • czaszka w normie wierzchołkowej średnio 18 (17-19) w skali Michalskiego, co daje kształt jajowaty tępy
  • czaszka w normie potylicznej średnio 11 (5-15) co daje kształt jajowato-romboidalny tępy w skali Michalskiego
  • potylica słabo batrokefalicznie wypukła, średnio 7 (5-8) w skali Michalskiego
  • ciemię bardzo słabo wzniesione, średnio 6 (3-9) skali  Michalskiego
  • czoło często wyraźnie pochylone (obserwacje u osobników żywych); pochylenie czoła dla czaszki średnio w skali Michalskiego 5 (3-7) co daje czoło dość słabo pochylone
  • łuki nadoczodołowe często wyraźnie zaznaczone, płasko wypukła gładzizna, przeciętnie 6 (5-8) w skali Michalskiego

twarz:

  • wskaźnik twarzowy całkowity: twarz przeważnie szeroka (x-83), jeśli średnia lub wąska (84-92) to tylko w skojarzeniu z nosem dość wąskim lub szerokawym (67-75)

cechy opisowe:

  • kształt twarzy: kwadratowa lub prostokątna często
  • rysy mniej regularne i wyraziste jak u typu nordycznego ale ostrzejsze niż u kromanionoidów
  • wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy przeciętnie (♂) 94.8, co daje szerokawe jarzma
  • profil pionowy twarzy:najcześciej ortognatyczny

nos:

  • wskaźnik nosowy: nos wąski (x-66), rzadziej może być dość wąski i szerokawy (67-75) ale tylko w połączeniu z twarzą wąską lub średnio szeroką
  • dla czaszki wskaźnik nosa x-55

cechy opisowe:

  • niezbyt wydatny
  • o profilu najczęściej słabo wklęsłym, prostym lub falistym; rzadko wypukłym / garbatym (w formie orlego nosa)

cechy opisowe nosa (czaszka)

szczęka górna i żuchwa:

górna szczeka:

  • rzadko, z reguły w materiałach kopalnych słaby mezognatyzm zębodołowy (wpływ kromanionoidalny); dla czaszki 13 (12-15) - mezognatyzm zębodołowy bardzo słaby
  • niska szczęka górna (w wymairach bezwzględnych)
  • podniebienie dla (♂) bardzo wąskie
  • łuk zębowy, średnio 6 (4-9) czyli o  kształcie trapezowato-hyperbolicznym w skali Michalskiego
  • dół nadkłowy: mniej lub bardziej głęboki
  • dość głębokie wcięcie szczękowe, średnio 5 (4-7) w skali Michalskiego

żuchwa:

oczodoły:

  • wskaźnik oczodołowy  przeciętnie dla (♂) 82.69 (80 - 87) co daje oczodoły średnie lub dość wysokie
  • wielkość: średnie, około 4 (3-4) w skali Michalskiego
  • kształt: rombowate, średnio 10 (4-16) w skali Michalskiego

oczy:

włosy:

skóra:

  • kolor skóry: najczęściej biała, niekiedy z odcieniem czerwonawym; rzadko jasnopłowa

Uwagi:

1. Przez antropologów zachodnioeuropejskich określany jako typ Dalo-Nordic, Fälish lub Dalo-Falid.

2. Wskaźnik twarzowy całkowity w Strukturze Antropologicznej Polski został oznaczony na (x-83) i nosowy na (x-69), w późniejszych pracach Michalskiego i jego uczniów wskaźniki był juz wyższe: twarzowy (x-92) i nosowy (x-75). Twarz szeroka (x-83) i nos (70-x) nie występują łącznie, podobnie jak twarz (84-x) i nos (x-66). Wiąże się to z tym że inaczej brakło by określenia dla osobników wysokich, bardzo jasno pigmentowanych, pośredniogłowych, z twarzą stosunkowo wąską lub średnio szeroką i nosem średnio szerokim. Typ czuchoński (AQ) nie wchodzi tu w grę ze względu na przejawiane przez niego cechy odmiany żółtej i ciemniejszą pigmentację.

Występowanie:

W Polsce stanowi 1,73% (wśród przebadanych 36 532 mężczyzn z całego kraju, dane dla Polski przedwojennej).

Michalski [1949] podał że 1.1% ale (patrz w Uwagach wyżej), nie zaliczał do AY osobników o wąskiej twarzy (84-x) i szerokawym nosie (70-75). Byli oni częścią typu czuchońskiego (AQ). Po odliczeniu tych z nich, którzy nie wykazywali cech odmiany żółtej wyszło o 0.63% więcej typu AY.

Typ teutoński (AY) należy do grupy typów północno-zachodnich. Michalski podawał że przed wojną był to typ szczególnie często spotykany wśród mniejszości niemieckiej w Polsce. Uznaje go też za charakterystyczny dla innych ludów germańskich, choć nigdzie nie jest on szczególnie liczny.

składy typologiczne (w nawiasach frakcje, tam gdzie były podane)

Europa północna

  • Norwegia (♂) - 6.6%;

Europa środkowa

  • Niemcy,obywatele Polski przedwojennej (♂) - 5.1%
  • Polska (♂) - 1.73%
  • Łużyczanie (♂) - 1.5% i (♀) 1.9%; 
  • Lapończycy (♂) 0.6% i (♀) 0.9%;
  • region alpejski (Bawaria, Badenia, Tyrol, Szwajcaria - serie kraniologiczne XV-XIX wiek) (♂+♀) - 0.5%
  • Ukraińcy z dawnej Galicji (♂) - 0.3%

Bałkany i Grecja

  • Grecja, Kreta (♂) - 1.58% (Ay, aY > ay)
  • Grecja, płd. Peloponez (♂) - 0.76% (Ay)
  • Serbia (♂) 0.5%;
  • Rumunia (Karpaty południowe) dla (♂) 0.4%

BIBLIOGRAFIA:

  1. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współczesności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339 (link do fragmentu)
  2. Kapica Z., Szkice z antropologii historycznej Polski i ziem ościennych: Serie neolityczne, Tom 1, 1958
  3. Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80 (link do fragmentu)
  4. Kapica Z., Zagadnienia antropologiczne [w:] red. Głębowicz B., Monografia Brześcia Kujawskiego, 1970 (link do fragmentu)
  5. Łuczak B., Charakterystyka antropologiczna ludności rumuńskiej z okolic Karpat południowych [w:]Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 109-120
  6. Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953 link
  7. Michalski I., STRUKTURA - ANTROPOLOGICZNA POLSKI W ŚWIETLE MATERIAŁÓW WOJSKOWEGO ZDJĘCIA ANTROPOLOGICZNEGO. The anthropological structure of Poland in light of the Polish War-Office's materials., 1949 link
  8. Michalski T. W., Studia nad strukturą antropologiczną krajów alpejskich, 1956
  9. Różbicka L., Charakterystyka antropologiczna Łemków, 1962
  10. Wiercińska A., The main anthropological types in Poland as viewed cranioscopically [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 35, 1969, s. 359-362
  11. Wierciński A., Analiza antropologiczna serii czaszek wiślickich z cmentarzyska wczesnośredniowiecznego przy ulicy Batalionów Chłopskich. Wykopaliska w latach 1958 - 1959 [w:] red. Budkowa Z., Odkrycia w Wiślicy, 1963, s. 273-294
  12. Wierciński A.,Typologia rasowa [w:] Mały Słownik Antropologiczny, 1976, s. 471–481 link

składy z poniższych opracowań określiłiem metoda morfologiczno-porównawczą na bazie podanych tam materiałów indywidualnych:

  1. Luschan F., Beiträge zur Anthropologie von Kreta [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 45. Jahrg., H. 3 (1913), s. 307-393
  2. Schiff F., Beiträge zur Anthropologie des südlichen Peloponnes. (Die Mani.) [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 46. Jahrg., H. 1 (1914), s. 14-40

Odpowiedniki w innych typologiach:


 Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi

Objaśnienia do powyższych danych:

  1. ♂ - mężczyźni
  2. ♀ - kobiety
  3. w nawiasach po średnich podane zakresy zmienności (min - max)
  4. Najważniejsze zakresy zmienności, służące do różnicowania z innymi typami, podane są w sekcji "Główne cechy". Podane w dalszym opisie średnie dla cech mają znaczenie informacyjne.

 


 

Przykład 1. Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80

 Typ teutoński (AY)

typ teutoński (AY)

 

Przykład 2. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współcześności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego, Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339

typ teutoński (AY)

 

Przykład 3. Mała Encyklopedia Powszechna PWN, 1959

Typ teutoński (AY) - przykład z tablicy nr 26 "Człowiek - typy antropologiczne"

Typ teutoński (AY)

 

 

podtyp / frakcja pośrednia - twarz szeroka lub średnio szeroka, nos dość wąski (67-69)

 

Przykład 4. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 169.1; wskaźnik główny 82.53 (głowa krótkawa); wskaźnik twarzy całkowity - 84.2 (twarz szerokawa); wskaźnik nosowy - 69.1 (dość wąski);

wskaźnik górnotwarzowy - 53.2 (niskawe twarz górna); wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy: 89.10 (jarzma dość wąskie w stosunku do głowy); wskaźnik wysokości nosa: 47 (dość wysoki)

profil nosa: falisty słabo; stopień wystawania kosci policzkowych: bardzo słabo;

oprawa oka: fałda powiekowa; kolor oczu - 14 (niebieskie); kolor włosów - J (jasnoblond);  kształt włosów: falujące;   kolor skóry - biała

wymiary bezwzględne w mmdługość głowy [g-op] - 189, szerokość głowy [eu-eu] - 156; szerokość twarzy [zy-zy] - 139  mm; wysokość twarzy [n-gn] - 117; wysokość twarzy górnej [n-sto] - 74; wysokość nosa [n-ns] - 55; szerokość nosa [al-al] - 38;

budowa: al;

Typ teutoński (AY), frakcja pośrednia - Polska (powait łódzki)

typ teutoński (AY)

 

 

frakcja nordoidalna  - nordoidalny nos (x-66), twarz szeroka (x-83); względnie nos dość wąski (67-69), ale przy tym mocno wklęsły i twarz wąska (88-x)

 

Przykłady z prac autorów zagranicznych, pod względem wymiarów i pigmentacji pasujące do charakterystyki danej frakcji:

 Przykład 5. Aуль Ю., Aнтroрoлoгия Зsтoнсeв (pol. Antropologia Estończyków), 1964

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 176; wskaźnik główny 79.0 (głowa wydłużona); wskaźnik twarzy całkowity - 82.1 (twarz dość szeroka); wskaźnik nosowy - 64.3 (wąski)

Typ teutoński (AY), frakcja nordyczna - Estonia

Typ teutoński (AY)

 

Przykład 6. Aуль Ю., Aнтroрoлoгия Зsтoнсeв (pol. Antropologia Estończyków), 1964

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 178.7; wskaźnik główny 79.0 (głowa wydłużona); wskaźnik twarzy całkowity - 81.5 (twarz szeroka); wskaźnik nosowy - 62.1 (nos wąski)

Typ teutoński (AY), frakcja nordyczna - Estonia

typ teutoński (AY)

 

 Przykład 7. Schade H., Kleiner Beitrag zur Anthropologie der Ostfriesen [w:] Homo, tom 9, 1958, s. 146-162

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 82.22 (krótkawa głowa); wskaźnik twarzy całkowity: 79.54 (szeroka); wskaźnik nosowy: 54.9 (bardzo wąski);

wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy: 89.18 (jarzma wąskie w stosunku do głowy); wskaźnik czołowo-ciemieniowy: 68.91 (średnioszerokie czoło); wskaźnik czołowo-jarzmowy: 77.27 (średnioszerokie czoło); wskaźnik wysokości nosa: 48.57 (dość wysoki); wskaźnik jarzmowo-żuchwowy: 81.18 (szeroka żuchwa); charakterystyczna kanciasta żuchwa (porównaj z czaszką z przykładu nr 12)

kolor oczu: 2a-4 w skali Martina (niebiesko-szare); włosy nie podane ale wyglądają na jasne

wymiary bezwzględne w mmdługość głowy [g-op] - 180, szerokość głowy [eu-eu] - 148; najmniejsza szerokość czoła [ft-ft] - 102; szerokość twarzy [zy-zy] - 132 mm; wysokość twarzy [n-gn] - 105; szerokość żuchwy [go-go] - 108; wysokość nosa [n-ns] - 51; szerokość nosa [al-al] - 28;

Typ teutoński (AY), frakcja nordyczna - Wschodnia Fryzja (płn-zach. Niemcy)

Typ teutoński (AY)

 

 

podtyp / frakcja kromanionoidalna - nos średnio szeroki (70 -75), twarz średnio szeroka lub wąska

Przykład 8. Żejmo-Żejmis S., Struktura rasowa Skandynawii, 1935

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 179 cm; wskaźnik główny 75.5 (głowa dość długa); wskaźnik sklepieniowy: 73.3; wskaźnik czołowo-ciemieniowy: 73.4 (szerokie czoło); wskaźnik twarzy całkowity - 87.5 (średnio szeroka); wskaźnik nosowy - 71.5 (średnio szeroki); kolor oczu: 16 w skali Martina (niebieskie); kolor włosów - 23 (popielate blond w skali Fischera-Sallera)

Typ teutoński (AY), frakcja kromanionoidalna - Norwegia

typ teutoński (AY)

 

Przykład 9. Schlaginhaufen O., Anthropologia Helvetica, 1947

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 167.3 cm; wskaźnik główny 81.2 (głowa krótkawa);  wskaźnik twarzy całkowity - 84.8 (średnio szeroka); wskaźnik nosowy - 77.1 (średnio szeroki); oczy jasne, włosy blond

Typ teutoński (AY), frakcja kromanionoidalna - Szwajcaria

typ teutoński (AY)

 

 

 

Materiał kostny:

Przykład 1. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 75.5  (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 76.6 (czaszka wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 82.7 (bardzo szeroka potylica); wskaźnik twarzy całkowity - 76.8 (twarz bardzo szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 47.1 (niskie twarz górna); wskaźnik nosowy - 47.1 (nos dość wąski); wskaźnik oczodołowy [mf] 82.5 (oczodoły wysokie);  dodatkowo łuki nadoczodołowe; mocno kanciasta żuchwa i bardzo wydatna bródka

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ teutoński (AY)

Typ teutoński (AY)

 

Przykład 2. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 79.9  (czaszka pośrednia); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 72.2 (czaszka średnio wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 76.1; wskaźnik twarzy całkowity - 82.7 (twarz szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 50.4 (średnie twarz górna); wskaźnik nosowy - 49.1 (nos średnio szeroki); wskaźnik oczodołowy [mf] 84.6 (oczodoły wysokie)

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ teutoński (AY)

ay-45954548054

 

Przykład 3. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 77.5  (czaszka pośrednia); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 72.3 (czaszka średnio wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 77.7; wskaźnik twarzy całkowity - 82.5 (twarz szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 46.8 (niskie twarz górna); wskaźnik nosowy - 45.1 (nos wąski; wskaźnik oczodołowy [mf] 80.5 (oczodoły średnie)

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ teutoński (AY)

Typ teutoński (AY)

 

Przykład 4. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 74.3  (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 75.9 (czaszka wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 79.6; wskaźnik twarzy całkowity - 77.1 (twarz bardzo szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 44.4 (bardzo niskie twarz górna); wskaźnik nosowy - 41.8 (nos bardzo wąski; wskaźnik oczodołowy [mf] 80.5 (oczodoły średnie)

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ teutoński (AY)

  Typ teutoński (AY)

 

Przykład 5. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 75 (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 72.9 (czaszka średnio wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 78.7; wskaźnik twarzy całkowity - 85.7 (twarz szeroka na granicy średniej); wskaźnik górnotwarzowy - 51.1 (średnie twarz górna); wskaźnik nosowy - 43.1 (nos wąski; wskaźnik oczodołowy [mf] 83.3 (oczodoły wysokie); dodatkowo łuki nadoczodołowe

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ teutoński (AY)

Typ teutoński (AY)

 

Przykład 6. Kapica Z., Analiza antropologiczna materiałów osteologicznych z cmentarzyska kultury łużyckiej (Hallstatt C) w Częstochowie-Rakowie [w:] red. Błaszczyk W., Cmentarzysko kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie, 1965

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 74.3 (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy]: 76 (czaszka wysoka); wskaźnik wys-szerok: 102.3 (czaszka bardzo wysklepiona); wskaźnik czołowo-ciemieniowy: 72.9 (szerokie czoło); wskaźnik twarzy całkowity - 87.6 (twarz średnio szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 49.6 (średnie twarz górna); wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy: 97 ( szerokie jarzma); wskaźnik nosowy - 45.1 (nos wąski); wskaźnik oczodołowy [mf] 77.3 (oczodoły średnie); wskaźnik szczękowy Virchowa: 68.8 (szeroka szczęka); dodatkowo mezognatyzm zębodołowy (11 w skali Michalskiego); silne łuki nadoczodołowe (5 w skali Michalskiego)

Typ teutoński (AY)

Typ teutoński (AY)