Antropologia
Fizyczna

wzrost:

• wysoki,dla (♂) 172.0 (159-185) - średni wzrost odpowiada realiom sprzed kilkudziesięciu lat, obecnie w związku z jego podwyższeniem w wielu populacjach, jest na pewno wyższy

głowa / czaszka:

• wskaźnik główny: mezo- do brachycefalicznego (zależnie od frakcji), dla głowy (♂) 83,2 (77-x)

twarz:

• wskaźnik twarzowy całkowity   - twarz różna, od szerokiej do wąskiej (zależnie od frakcji)

cechy opisowe twarzy:

• laponoidalne ukształtowanie policzków ale kojarzące się z orientalnymi rysami twarzy, często  pozornie armenoidalna fizjonomia
• profil poziomy twarzy: może występowac przypłaszczenie profilu twarzy
• profil pionowy twarzy: ortognatyczny lub mezognatyczny

nos:

• wskaźnik nosowy   waha się wąskiego do szerokiego (zależnie od frakcji)

cechy opisowe nosa:

• wydatność nosa:  przeważnie wydatny
• profil nosa nosa różny, od słabo wklęsłego do wypukłego; na Bliskim Wschodzie i płn. Afryce często wypukły / garbaty,
• przegroda nosa opuszczona

górna szczęka, żuchwa:

• prognatyzm/ mezognatyzm zębodołowy:  w Tadżykistanie występuje mezognatyzm (30%)
• podbródek często cofnięty

oczy:

• kolor oczu: bardzo ciemne (15)
• szpara oczna: wąska lub ukośna
• ukształtowanie powieki górnej: od silnej fałdy powiekowej do powieki semickiej

włosy:

• kolor włosów: bardzo ciemne (W-Y)
• kształt włosów: faliste

skóra:

• kolor skóry: od jasnopłowej do ciemnośniadej

uwłosienie:

• zarost obfity

Uwagi:

Ma podobną genezę do typu alpejskiego (HL), tylko tutaj cechy "pseudoarmenoidalne" wywołuje domieszka długogłowego typu orientalnego, a nie krótkogłowego armenoidalnego, stąd duże wahania wskaźnika głowy w tym typie przy zasadniczo zbliżonej fizjonomii do alpejskiego. Za to pigmentacja jest znacznie ciemniejsza. Zaś od rasy armenoidalnej różni się z kolei cechami laponoidalnymi. (np. wklęsły nos, silna fałda powiekowa).

Jest to jak gdyby "azjatycko / północnoafrykański typ alpejski" o bardzo ciemnej pigmentacji (dla frakcji krókogłowych). Przez niektórych zagranicznych antropologów takie formy określano mianem "Asiatic Alpine" lub "North African Alpine".

Według Michalskiego [1949, 1958] typ KL jest jakby armenoidem in status nascendi, gdyż uważał że rasa armenoidalna jest w starożytności ustabilizowaną hybrydą rasy orientalnej i laponoidalnej, pozbawioną laponoidalnych cech fizjonomicznych, ale która zachowała jej krótkogłowść i u niektórych osobników niższy wzrost, szerszą twarz i bardziej krępa budowę.

Występowanie:

Typ zachodnioazjatycki (KL) należy do grupy typów południowych. Występuje w zachodniej Azji (bardzo liczny na wybrzeżu Jemenu) ale jego wpływy sięgają też północnej Afryki. Sporadycznie na Bałkanach czy Europie Środkowo-Wschodniej.  Ogólnie znajdziemy go tam gdzie spotyka się intensywnie ciemnopigmentowanych krótkogłowców, względnie o pewnych wpływach odmiany zółtej, ale zarazem występowanie typu alpejskeigo na tym terenie, ze względów historycznych jest raczje mało prawdopodobne.

składy typologiczne (w nawiasach frakcje według liczebności, tam gdzie były podane)

Bałkany

• Tatarzy, Bułgaria (♂) - 3.12% (Kl)
• Rumunia (Karpaty południowe) dla (♂) 0.8% i (♀) 1%

Zachodnia Azja

• Jemen, rejon wybrzeża (♂) - 21.56% (kl > kL)
• Ormianie, iracki Kurdystan (♂+♀, n=8)  12.5% (kL)
• Tadżykistan (♂) - 3%
• Iran środkowo-południowy, Kinaresh (♂) - 1.39% (Kl)

Północna Afryka

• Egipt (♂) - 4.9%
• Sudan (♂) - 2.1%
• Libia (Cyrenajka) dla (♂) 0.4% i (♀) 1.2%

Wschodnia Azja

• Mongolia (♂) - 0.1%

Michalski pierwotnie [1949] nie wyróżniał tego typu w polskiej populacji, ze względu na braki dokumentacji fotograficznej. W późniejszych latach stwierdzono nieliczne odsetki w zbadanych regionach kraju. Zapewne był pierwotnie grupowany razem z typem alpejskim.

W Polsce występuje incydentalnie:

• W zbadanych po wojnie powiatach i miejscowściach - średnio 0.6%.

BIBLIOGRAFIA:

1. Łuczak B., Charakterystyka antropologiczna ludności rumuńskiej z okolic Karpat południowych, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 109-120
2. Michalska-Wichan J., Struktura antropologiczna ludności Mongolii [w:] Acta Universitatis Lodzensis. Folia Zoologica et Anthropologica, t. 4, 1986, s. 79-138
3. Michalski I., Remarks about the anthropological structure of Egypt, Publicatons of the Joint Arabic-Polish Anthropological Expedition. Part II, 1964, s. 209-238
4. Michalski I., Typy antropologiczne Egiptu, Człowiek w czasie i przestrzeni : kwartalnik PTA, t. 1, z. 4, 1958, s. 192-203 link
5. Orczykowska Z., Analiza antropologiczna Tadżyków z Pamiru, Materiały i Prace Antropologiczne, nr. 46, 1959
6. Stolarczyk H., Charakterystyka typów antropologicznych Cyrenajki, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 44, 1971, s. 107-139
7. Stolarczyk H., Próba ujęcia struktury antropologicznej Cyrenajki, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 40, 1970, s. 123-148
8. Wierciński A., O antropologii starożytnego Egiptu, Człowiek w czasie i przestrzeni : kwartalnik PTA, 1958, Tom 1, zeszyt 4, s. 184-191 link

tylko składy typologiczne:

1. Becker M., Łuczak B., Kształtowanie się składników antropologicznych w różnych środowiskach miejskich [w:]  Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 59-67
2. Becker M., Płock i Radziwie w świetle badań antropologicznych, Notatki Płockie t. 11, nr 4(38), 1966
3. Becker M., Struktura antropologiczna powiatu płockiego, Notatki Płockie t. 15, nr 3(57), 1970, s. 34-46
4. Kransodębska I., Struktura antropologiczna mężczyzn z Warszawy i okolic w okresie międzywojennym [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr 77, 1969, s.375-404
5. Łuczak B., Składy antropologiczne na tle ruchów migracyjnych ludności powiatu sierpeckiego [w:] Notatki Płockie, t.17, nr. 2 (66), 1972, s. 25-30
6. Stolarczyk H., Analiza antropologiczna ludności powiatu bełchatowskiego [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 18, 1979, s. 59-79
7. Stolarczyk H., Z badań antropologii Sudańczyków, Przegląd Antropologiczny, t. 35 z. 2, 1969, s. 484-490

składy z poniższych opracowań określiłiem metoda morfologiczno-porównawczą na bazie podanych tam materiałów indywidualnych:

• Cipriani L., Osserviazioni antropometriche su indigeni asiatici e africani [w:] Archivo per L'Antropologia e la etnologia, vol LX-LXI, 1932, s. 57-115
• Field H., Contributions to the anthropology of Iran [w:] Publications of the Field Museum of Natural History. Anthropological Series, Vol. 29,No. 2 (DECEMBER 15, 1939), s. 511, 513-706
• Field H., The anthropology of Iraq. Part II. Number 2. Kurdistan, 1951
• Henkey G.., Rusze-környéki tatárok embertani vizsgálata [w:] Anthropolgia Hungarica, XI, 1972, s. 137-164

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik wysokosciowo-długościowy - 72.9;  wskaźnik wysokosciowo-szerokościowy - 85.2; wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy - 90.3; wskaźnik górnotwarzowy - 58.6; wskaźnik wysokości nosa - 51.7; wskaźnik jarzmowo-żuchwowy - 85.0; wskaźnik wysokości górnej wargi - 32.2; 

  kolor skóry - śniada; kolor warg - jasnoróżowe; kolor oczu - 4 (piwne); kolor włosów - X (czarnobrązowe)

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

 wzrost: 153.5; wskaźnik główny: 80.2; wskaźnik twarzy całkowity: 81.3; wskaźnik nosowy: 79.6;

wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy:  95.2; wskaźnik czołowo-ciemieniowy: 74; wskaźnik czołowo-jarzmowy: 77.7; wskaźnik jarzmowo-nosowy: 28.1;  wskaźnik wysokości nosa: 43.36; wskaźnik jarzmowo-żuchwowy: 69.1;

profil nosa: słabo wypukły (82); "kolbowaty" grzbiet nosa

kolor oczu: 1 (czarnobrązowe); włosy: Y (czarne); kształt włosów: silnie faliste; skóra: ciemnośniada;

wymiary bezwzględne w mm: długość głowy [g-op] - 182, szerokość głowy [eu-eu] - 146; najmniejsza szerokość czoła [ft-ft] - 108; szerokość twarzy [zy-zy] - 139 mm; wysokość twarzy [n-gn] - 113; szerokość żuchwy [go-go] - 96; wysokość nosa [n-ns] - 49; szerokość nosa [al-al] - 39;

waga: 48.5 kg; wskaźnik Rohrera: 1.34; wskaźnik Queteleta I: 326.98; wskaźnik skeliczny: 84.93; wskaźnik długości korpus ciała: 54.1