Definicja antropometrii
- Szczegóły
- Kategoria: Antropologia - trochę teorii
1Antropometria (gr. anthropos - człowiek, metron - miara) stanowi zespół technik stosowanych w antropologii głównie metrycznych, lecz także i opisowych [1999].
- Kraniometria, kraniografia i kranioskopia - zbiór metod i technik pomiarów, narysów i opisów czaszki.
- Kefalometria oraz kefaloskopia - zbiór technik pomiarowych i metod opisowych głowy.
- Somatometria oraz somatoskopia - które stanowią zbiór technik pomiarowych i metod opisowych reszty ciała (np. daktyloskopia).
- Osteometria, osteografia i osteoskopia - zbiór metod i technik wykonywania pomiarów, narysów i opisów kości szkieletu pozaczaszkowego.
- Goniometria - zbiór technik pomiarowych dotyczących kątów czaszki i kości, oraz w ujęciu dynamicznym kątów różnych części ciała ludzkiego.
- Antropometria dynamiczna - stanowiącą zbiór technik wykonywania pomiarów ciała ludzkiego znajdującego się nie w typowej pozycji antropometrycznej (zasadniczej), lecz w ruchu, z uwzględnieniem zmian naturalnych postawy w czasie pracy czy ćwiczeń fizycznych. Ten dział posiada zastosowanie w ergonomii, biomechanice, antropologii sportowej.
2 Jest też starszy podział [1967].
I. Antropometria:
a) somatometria - pomiary ciała człowieka żywego:
- kefalometria - pomiary głowy
- korpometria - pomiary reszty ciała
b) osteometria - pomiary kośćca:
- kraniometra - pomiary czaszki
- merometria - pomiary reszty szkieletu
II. Antroposkopia:
a) somatoskopia - opis ciała ludzkiego
- kefaloskopia - opis cech głowy
- korposkopia - opis cech reszty ciała
b) osteoskopia - opis szkieletu:
- kranioskopia (opis czaszki)
- meroskopia (opis innych części szkieletu)
Bibliografia:
- red. Malinowski A., Wstęp do antropologii i ekologii człowieka, 1999
- Wielka Encyklopedia Powszechna, 1967
