Typ południowo-wschodni (EQ)

W typologii indywidualnej kierunku morfologiczno-porównawczego typ mieszany, międzyodmianowy (biało-żołty) między rasami śródziemnomorską (E) i wyżynną (Q). Typ południowo-wschodni (śródziemnomorsko-wyżynny) oznacza się symbolem EQ. In English: South-Eastern type.

Ogólna charakterystyka:

  • wzrost różny, głównie średni
  • głowa długa do wydłużonej (wskaźnik główny: x-79), wysklepiona i średnio wysoka
  • twarz wąska, rzadziej średnia (wsk. twarzowy: 84-x); często mezognatyczna lub z prognatyzmem zębodołowym, niekiedy przypłaszczona
  • charakterystyczne rysy twarzy typowe dla mieszańców między odmianą białą i żółtą
  • nos od wąskiego do szerokiego, wklęsły, falisty lub prosty; często przypłaszczony
  • szczęka dość wąska dla (♂) i dość szeroka dla (♀)
  • oczodoły niskie
  • kolor oczu: ciemne (1-6)
  • oprawa oka: z silną fałdą powiekową i niekiedy śladem mongolskiej
  • kolor włosów: ciemne (T-Y)
  • kształt włosów: proste lub faliste
  • kolor skóry:śniadawa z odcieniem żółtawym
  • owłosienie i zarost raczej skąpe

Frakcje:

  • frakcja śródziemnomorska Eq - nos wąski (x-69); wskaźnik główny (x-76); wzrost niski (x-166)
  • frakcja pośrednia eq -  tylko głowa wydłużona (77-79); wzrost niski lub średni (x-169)  nos średnioszeroki (70-x), lub wzrost wysoki i nos wąski (x-69); dla odróżnienia od frakcji wyżynnej typu czuchońskiego (AQ)
  • frakcja wyżynna eQ - nos średnioszeroki (70-x), tylko długogłowość (x-76); wzrost niski lub średni (x-169)

Różnice z innymi typami:

  • Zespołem cech przypomina typ czuchoński (AQ), ale nie wykazuje żadnych uchwytnych właściwości nordycznych.
  • Może też wskaźnikowo przypominać mieszańców berberyjskich (BE, BK, BH) ale różni się od nich fizjonomicznie cechami odmiany żółtej, jak też słabym owłosieniem ciała, mniej śniadą skórą, prostszymi włosami.
  • Od rasy śródziemnomorskiej (E) różni się cechami fizjonomicznymi odmiany żółtej (ukośna i / lub wąska szpara oczna, przypłaszczenie twarzy i / lub nosa, prognatyzm zębodołowy - nie wszystkie muszą występować łącznie), wklęsły lub bulwiasty profil nosa, często wyższy wzrost.
  • od typu BQ we frakcji wyżynnej (wąskotwarzowej), niższym wzrostem w zbliżonej wskaźnikowo frakcji eQ;
  • od typu EZ mniej wydatny nos, brak profili wypukłych i garbatych
  • od typu KZ to samo plus opcjonalnie niższy wzrost
  • od typu HZ mniej wydatny nos, brak profili wypukłych i garbatych, brak zakresu 80-83 dla głowy, brak opcji zakresu szerokiego twarzy
  • frakcja śródziemnomorska Eq rózni się od typu KQ niższym wzrostem

wysokość ciała:

wzrostśredni wzrost odpowiada realiom sprzed kilkudziesięciu lat, obecnie w związku z jego podwyższeniem w wielu populacjach, jest na pewno wyższy

  • przeważnie średni; ale waha się zależnie od frakcji od niskeigo do wysokiego

głowa / czaszka:

cechy opisowe czaszki:

  • czaszka mezomorficzna; średniej wielkości
  • czaszka w normie wierzchołkowej średnio 14 (6-22) co daje kształt jajowato-romboidalny latus w skali Michalskiego
  • czaszka w normie potylicznej średnio 12 (6-15) co daje kształt jajowato-romboidalna wydłużony w skali Michalskiego
  • ciemię bardzo słabo wzniesione, średnio 6 (2-8) skali  Michalskiego 
  • potylica sabo wypukła, średnio 7 (2-11) w skali Michalskiego
  • wskaźnik poprzeczno-czołowy: dla czaszek (♂) 82,5 (77-89) co daje czoło trapezowate
  • wskaźnik czołowo-ciemieniowy dla czaszki (♂) 70.65 (65-75) i dla (♀) 70.8 (67-74) - czoło szerokawe dla obu płci
  • pochylenie czoła dla czaszki średnio w skali Michalskiego 5 (4-6) co daje czoło dość słabo pochylone
  • średnio wypukła gładzizna, przeciętnie 7 (5-8) w skali Michalskiego

twarz:

fizjonomia:

  • profil pionowy twarzy:  często mezognatyczny; dla czaszki 11 (7-14) w skali Michalskiego - czyli mezognatyzm
  • profil poziomy twarzy: czasem przypłaszczony mniej lub więcej
  • charakterystyczne rysy twarzy typowe dla mieszańców między odmianą białą i żółtą

nos:

cechy opisowe nosa (głowa)

  • profil: wklęsły, falisto-bulwiasty lub prosty
  • niekiedy grzbiet nosa mniej lub bardzjej przypłaszczony
  • koniuszek często zadarty

cechy opisowe nosa (czaszka)

szczęka górna:

oczodoły:

oczy:

włosy:

  • kolor włosów: ciemne (T-Y)
  • kształ włosów: proste gładkie lub faliste, niekiedy proste sztywne

skóra:

  • kolor skóry: od śniadopłowej do śniadej, często z wyraźnym odcieniem żółtym

uwłosienie:

  • owłosienie i zarost raczej skąpe

Występowanie:

Typ południowo-wschodni (EQ) należy do grupy typów archaicznych. W Polsce i ogólnie obecnie bardzo rzadki. W dawniejszych epokach (jak neolit i wczesne średniowiecze) spotykany częściej.

Np. Brześć Kujawski - szczątki kostne z  neolitu 11,8%, XI wiek 7.5%, obecnie (1970) 0.9 - 1.7%.

W Polsce występuje incydentalnie:

  • Łódź (próba z lat '70) - 1.7% [Becker, Łuczak, 1974]
  • Brześć Kujawski (próba I mężczyzn z lat '60) - 1.7% [Kapica, 1970]
  • powiat sierpecki (próba z lat '60) - 1.1% [Łuczak, 1972]
  • Brześć Kujawski (próba II mężczyzn z lat '60) - 0.9% [Kapica, 1970]
  • Płock (próba z lat '60) - 0.6  % [Becker, 1966]
  • powiat warszawski (ludność przedwojenna - etniczni Polacy) - 0.4% [Krasnodębska, 1969]
  • powiat płocki (próba z lat '60) - 0.3% [Becker, 1970]
  • Radziwie (obecnie dzielnica Płocka, próba z lat '60) - 0.3% [Becker, 1966]
  • powiat płoński (próba z lat '60) - 0.3% [Stolarczyk, 1971]
  • powiat bełchatowski (próba z lat '70) - 0.1% [Stolarczyk, 1979]

Dla porównania:

  • Egipt - 4.9% (♂)
  • Tadżykistan  - 1.6% (♂)
  • Rumunia (Karpaty południowe) dla (♀) 1%
  • Libia (Cyrenajka) - 0.9% (♂) i 3.7% (♀)
  • Mongolia (♂) - 0.6%

Występuje raczej na wschód i południowy-wschód od naszego kraju (stąd nazwa). W rozproszeniu spotyka się go nawet na Bliskim Wschodzie. Choć tu może być po części śladem stosunkowo niedawnych najazdów ludów turecko-mongolskich.

Występowanie pochodnych typu elementarnego wyżynnego (Q) wśród ludności Polski przedwojennej, koncentrowało się w rejonach będących dawnymi pustkami rubieżnymi, między terytoriami poszczególnych plemion słowiańskich (Polan, Wiślan, Mazowszan itd.). Wskazuje to wg Michalskiego że byli to potomkowie ludności przedsłowiańskiej, zepchnięci w tereny pograniczne. Prawdopodobnie wywodzący się z kultur prafińskich lub nawet kultur górnopaleolitycznych kręgu północno-wschodniego. Na pochodzenie związane z ludnością fińską wskazuje też maksimum północno-wschodnie występowania komponenty wyżynnej w Polsce przedwojennej (czyli obecna północno-zachodnia Białoruś).

BIBLIOGRAFIA:

  1. Kapica Z., Analiza antropologiczna materiałów osteologicznych z cmentarzyska kultury łużyckiej (Hallstatt C) w Częstochowie-Rakowie [w:] red. Błaszczyk W., Cmentarzysko kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie, 1965
  2. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współczesności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339 (link do fragmentu)
  3. Kapica Z., Szkice z antropologii historycznej Polski i ziem ościennych: Serie neolityczne, Tom 1, 1958
  4. Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80 (link do fragmentu)
  5. Kapica Z., Zagadnienia antropologiczne [w:] red. Głębowicz B., Monografia Brześcia Kujawskiego, 1970 (link do fragmentu)
  6. Łuczak B., Charakterystyka antropologiczna ludności rumuńskiej z okolic Karpat południowych, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 109-120
  7. Michalska-Wichan J., Struktura antropologiczna ludności Mongolii [w:] Acta Universitatis Lodzensis. Folia Zoologica et Anthropologica, t. 4, 1986, s. 79-138
  8. Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego (oraz dyskusja do artykułu) [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, 1953 link
  9. Michalski I., STRUKTURA - ANTROPOLOGICZNA POLSKI W ŚWIETLE MATERIAŁÓW WOJSKOWEGO ZDJĘCIA ANTROPOLOGICZNEGO. The anthropological structure of Poland in light of the Polish War-Office's materials., 1949 link
  10. Michalski T. W., Studia nad strukturą antropologiczną krajów alpejskich, 1956
  11. Orczykowska Z., Analiza antropologiczna Tadżyków z Pamiru [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr. 46, 1959
  12. Orczykowska Z., Próba skonstruowania klucza antropologicznego na podstawie klasyfikacji Michalskiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 22, z.1, 1959, s. 212-229
  13. Wiercińska A., The main anthropological types in Poland as viewed cranioscopically [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 35, 1969, s. 359-362
  14. Wierciński A., Analiza antropologiczna serii czaszek wiślickich z cmentarzyska wczesnośredniowiecznego przy ulicy Batalionów Chłopskich. Wykopaliska w latach 1958 - 1959 [w:] red. Budkowa Z., Odkrycia w Wiślicy, 1963, s. 273-294
  15. Wierciński A.,Typologia rasowa [w:] Mały Słownik Antropologiczny, 1976, s. 471–481 link

tylko składy typologiczne:

  1. Becker M., Łuczak B., Kształtowanie się składników antropologicznych w różnych środowiskach miejskich [w:]  Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 59-67
  2. Becker M., Płock i Radziwie w świetle badań antropologicznych, Notatki Płockie t. 11, nr 4(38), 1966
  3. Becker M., Struktura antropologiczna powiatu płockiego, Notatki Płockie t. 15, nr 3(57), 1970, s. 34-46
  4. Kransodębska I., Struktura antropologiczna mężczyzn z Warszawy i okolic w okresie międzywojennym [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr 77, 1969, s.375-404
  5. Łuczak B., Składy antropologiczne na tle ruchów migracyjnych ludności powiatu sierpeckiego [w:] Notatki Płockie, t.17, nr. 2 (66), 1972, s. 25-30
  6. Stolarczyk H., Analiza antropologiczna ludności powiatu bełchatowskiego [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 18, 1979, s. 59-79
  7. Stolarczyk H., Ludność powiatu płońskiego w świetle antropologii [w:] Notatki Płockie, t.16, nr 4 (63), 1971, s. 34-42

Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi

Objaśnienia do powyższych danych:

  1. ♂ - mężczyźni
  2. ♀ - kobiety
  3. w nawiasach po średnich podane zakresy zmienności (min - max)
  4. Najważniejsze zakresy zmienności, służące do różnicowania z innymi typami, podane są w sekcji "Główne cechy". Podane w dalszym opisie średnie dla cech mają znaczenie informacyjne.

 


Przykład 1. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współcześności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego, Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339

Typ południowo-wschodni (EQ) - Polska

Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 2. Kapica Z., Różnicowanie się składów antropologicznych ludności Kujaw w czasie od neolitu do współcześności na podstawie materiałów z terenu powiatu włocławskiego, Przegląd Antropologiczny, t. 34, z. 2, 1968, s. 325-339

Typ południowo-wschodni (EQ) - Polska

Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 3. Kapica Z., Z badań łódzkiego ośrodka antropologicznego nad taksonomicznym zróżnicowaniem procesu migracji, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 51-80

Typ południowo-wschodni (EQ) - Polska

typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 4. Becker M., Struktura antropologiczna powiatu płockiego, Notatki Płockie t. 15, nr 3(57), 1972

Typ południowo-wschodni (EQ) -  Polska Płock. Tu widać wyraźnie mongoloidalną oprawę oka i spłaszczenie twarzy.

Typ południowo-wschodni (EQ)

 

 

frakcja pośrednia eq -  tylko głowa wydłużona (77-79); wzrost niski lub średni (x-169) przy nosie średnioszerokim (70-x), lub wysoki przy wąskim (x-69)

 

Przykłady z Europy - prawdopodobnie wykrzyżowane z typu czuchońskiego (AQ) głównie w kombinacji np. z północno-zachodnim (AE), czy sublaponoidalnym (EL).

 Przykład 5. Schade H., Anthropologische Untersuchungen in Ostmazedonien und Kruševo, Anthropologischer Anzeiger Jahrg. 22, H. 3/4 (Dezember 1958), s. 283-306

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 163.5; wskaźnik główny 79.23; wskaźnik twarzy całkowity - 89; wskaźnik nosowy - 78;

wskaźnik wys-dług. - 63;  wskaźnik wys-szer. - 79;wskaźnik wysokości nosa - 40.86; wskaźnik jarzmowo-żuchwowy - 85.82;

wyraźny prognatyzm zębodołowy; ukośna szpara oczna

kolor oczu (w skali Martina-Schulza) - 11-12 (jasnobrązowe); kolor włosów - W;

Typ południowo-wschodni (EQ), frakcja pośrednia - Macedonia

Typ południowo-wschodni (EQ), Macedonia

 

Przykład 6. Michalski I., Fotografie 50 osobników omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 164.8;wskaźnik główny 77.6 (głowa wydłużona); wskaźnik twarzy całkowity - 88.9 (dość wąska); wskaźnik nosowy - 66.1 (dość wąski);

wskaźnik górnotwarzowy - 57.6 (dość wysokie twarz górna); wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy: 94.73 (jarzma szerokawe w stosunku do głowy); wskaźnik wysokości nosa: 43.75 (niskawy)

prognatyzm zębodołowyprofil nosa: falisto wklęsły; oprawa oka: fałda powiekowa dość słaba; stopień wystawania kosci policzkowych: dość silnie;

kolor oczu - 4 (piwne); kolor włosów - V (ciemnobrązowe);  kształt włosów: proste;   kolor skóry - śniady;

wymiary bezwzględne w mmdługość głowy [g-op] - 196, szerokość głowy [eu-eu] - 152; szerokość twarzy [zy-zy] - 144  mm; wysokość twarzy [n-gn] - 128; wysokość twarzy górnej [n-sto] - 83; wysokość nosa [n-ns] - 56; szerokość nosa [al-al] - 37;

budowa: la;

Typ południowo-wschodni (EQ), frakcja pośrednia (od E różnią go głównie prognatyzm zębodołowy oraz oprawa oka, wystające kości policzkowe, wklęsły nos) - Polska

typ południowo-wschodni (EQ)

 

 

frakcja śródziemnomorska Eq - nos wąski (x-69); wskaźnik główny (x-76); wzrost niski (x-164)

 

Przykład 7. Henzel T., Michalski I., dyskusja do Podstawy klasyfikacji człowieka w ujęciu Tadeusza Henzla i Ireneusza Michalskiego, Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 1-2, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

Wskaźniki: wzrost 160 cm, wskaźnik głowy: 74.1; wysokościowo-długościowy: 61.9; wysokościowo-szerokościowy: 83.6; morfologiczny twarzy: 89.9; górnotwarzowy: 57.4; nosa: 62; profil nosa: wklęsły; barwa oczu 3;  kolor włosów U; skóra: śniada; szpara oczna ukośna

Typ południowo-wschodni (EQ), frakcja śródziemnomorska - Polska

 typ południowo-wschodni (EQ)

 

 

frakcja wyżynna eQ - nos średnioszeroki (70-x), tylko długogłowość (x-76); wzrost średni (165-169)

 

Przykład 8. Czekanowski J., Człowiek w czasie i przestrzeni, 1934 / Przykład opisany też w pracy Żejmo-Żejmisa "Struktura rasowa Skandynawii".

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 169; wskaźnik główny 74.5; wskaźnik twarzy całkowity - 86 (twarz średnio szeroka); wskaźnik nosowy - 70 (średnio szeroki);

wskaźnik wysokościowo-długościowy: 74 (głowa bardzo wysoka); wskaźnik wysokościowo-szerokościowy:  99.395 (głowa skrajnie wysklepiona);

wskaźnik czołowo-ciemieniowy: 73.3 (bardzo szerokie czoło);

kolor oczu (Martin) - 4 (piwne); kolor włosów (Fischer Saller) - 4 (ciemnobrązowe)

Typ południowo-wschodni (EQ), frakcja wyżynna - Norwegia. (opis  Czekanowskiego, mimo że nieświadomie charakteryzuje typ  EQ)

cromagnon

 

Przykład 9. Michalski I., Remarks about the anthropological structure of Egypt, Publicatons of the joint arabic-polish anthropological expedition. Part II, pp. 209-238, 1964

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wzrost - 169.5; wskaźnik główny 76; wskaźnik twarzy całkowity - 89; wskaźnik nosowy - 75.4;

wskaźnik wys-dług. - 62;  wskaźnik wys-szer. - 81.5; wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy - 93.2; wskaźnik górnotwarzowy - 58.8; wskaźnik jarzmowo-żuchwowy - 82.6; wskaźnik wysokości górnej wargi - 40.4; wskaźnik wysokości nosa - 47.1;

kolor skóry - płowa; kolor warg: czerwono-różowe  kolor oczu - 3 (75) ciemnobrązowe; kolor włosów - X (czarnobrązowe)

Typ południowo-wschodni (EQ), frakcja wyżynna

 Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Materiał kostny:

Przykład 1. Kapica Z., Analiza antropologiczna materiałów osteologicznych z cmentarzyska kultury łużyckiej (Hallstatt C) w Częstochowie-Rakowie [w:] red. Błaszczyk W., Cmentarzysko kultury łużyckiej w Częstochowie-Rakowie, 1965

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

przybliżony wzrost: 160 cm; wskaźnik główny: 73.1 (czaszka bardzo długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 75.6 (czaszka wysoka); wskaźnik wys-szerok: 103.5 (czaszka bardzo wysklepiona); wskaźnik czołowo-ciemieniowy: 75.2 (bardzo szerokie czoło); wskaźnik twarzy całkowity - 88.7 (twarz średnio szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 49.6 (średnie twarz górna); wskaźnik jarzmowo-ciemieniowy: 94.3 (średnio szerokie jarzma); wskaźnik nosowy - 52.9 (nos średnio szeroki); wskaźnik oczodołowy [mf] 75.6 (oczodoły niskie); wskaźnik szczękowy Virchowa: 66.7 (szeroka szczęka); dodatkowo silny łuk nadoczodołowy (7 w skali Michalskiego); średni prognatyzm zębodołowy (7 w skali Michalskiego)

Typ południowo-wschodni (EQ)

Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 2. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 76 (czaszka pośrednia); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 72.9 (czaszka średnio wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 82.9 (bardzo szeroka potylica); wskaźnik twarzy całkowity - 87.9 (twarz średnio szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 49 (średnie twarz górna); wskaźnik nosowy - 56 (nos szeroki); wskaźnik oczodołowy [mf] 76.7 (oczodoły dość niskie)

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ południowo-wschodni (EQ)

Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 3. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 75.4 (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 69.8 (czaszka niska); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 81.5; wskaźnik twarzy całkowity - 87.6 (twarz średnio szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 53.5 (wysokie twarz górna); wskaźnik nosowy - 49 (nos średnio szeroki); wskaźnik oczodołowy [mf] 76.9 (oczodoły dość niskie); dodatkowo lekkie łuki nadoczodołowe, prognatyzm / mezognatyzm zębdoołowy

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ południowo-wschodni (EQ)

Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 4. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 72.5 (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 74.1 (czaszka średnio wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 77.4; wskaźnik twarzy całkowity - 88.7 (twarz średnio szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 49.7 (średnie twarz górna); wskaźnik nosowy - 47.2 (nos dość wąski); wskaźnik oczodołowy [mf] 78 (oczodoły średnie); dodatkowo łuki nadoczodołowe; prognatyzm / mezognatyzm zębodołowy

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ południowo-wschodni (EQ)

 Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 5. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 72.7 (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 73.3 (czaszka średnio wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 79.4; wskaźnik twarzy całkowity - 91.5 (twarz wąska); wskaźnik górnotwarzowy - 53.1 (wysokie twarz górna); wskaźnik nosowy - 47.1 (nos dość wąski); wskaźnik oczodołowy [mf] 72.7 (oczodoły bardzo niskie); dodatkowo prognatyzm / mezognatyzm zębodołowy

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ południowo-wschodni (EQ)

Typ południowo-wschodni (EQ)

 

Przykład 6. Wokroj F., Fotografie 50 czaszek z Ostrowa Lednickiego omawianych na konferencji metodologicznej i typologicznej (album), Przegląd Antropologiczny, t. 21, z. 3, 1955

wskaźniki, wymiary i cechy opisowe danego osobnika

wskaźnik główny: 73 (czaszka długa); wskaźnik wysokościowo-długościowy: 71.4 (czaszka średnio wysoka); wskaźnik ciemieniowo-potyliczny: 82.6 (potylica bardzo szeroka); wskaźnik twarzy całkowity - 86.3 (twarz śrdnio szeroka); wskaźnik górnotwarzowy - 49.6 (średnie twarz górna); wskaźnik nosowy - 51.9 (nos średnio szeroki); wskaźnik oczodołowy [mf] 80.5 (oczodoły średnie); dodatkowo łuki nadoczodołowe; prognatyzm / mezognatyzm zębodołowy

Określony typologicznie w pracy: Michalski I., Metoda morfologiczna w zastosowaniu do określenia taksonomicznego materiału ludzkiego [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIX, Poznań 1953

Typ południowo-wschodni (EQ)

Typ południowo-wschodni (EQ)