Rasa indonezyjsko-mongoloidalna (Indonesian-Mongoloid)

Rasa złożona z przewagą cech rasy żółtej.

Inaczej nazywana indonezyjsko-malajską (Indonesian-Malay).

Składają się na nią: rasa żółta + prymitywne elementy śródziemnomorskie (primitive Mediterranean) + podrasa ajnuidalna + podrasa negrytoska.

Cechy charakterystyczne:

wzrost:

  • prawie zawsze niski lub co najwyżej średni, przeważnie w zakresie 155-163 cm

twarz:

  • twarz krótka, z żuchwą o kwadratowym zarysie
  • ukształtowanie kości policzkowych jak u rasy żółtej

nos:

  • Wskaźnik nosowy: dość szeroki 80-x
  • grzbiet nosa niski
  • profil wklęsły
  • zagłębienie pomiędzy nasadą nosa, a czołem
  • nozdrza szerokie

Górna szczęka i żuchwa:

  • wargi grubsze i bardziej wywinięte niż u podrasy klasycznej mongoloidalnej
  • prognatyzm zębodłowy występuje w pewnym stopniu

oczy:

  • kolor oczu: średnio brązowe do prawie czarnych
  • zazwyczaj częściowo wykształcona fałda mongolska; choć niekiedy jej brak

włosy:

  • kolor włosów: czarne, ale rzadko można spotkać ciemnobrązowe o rudawym odcieniu
  • kształt włosów: zazwyczaj proste i grube, czasami lekko faliste

skóra:

  • ciemna żółtawobrązowa; czasami czerwonobrązowa

uwłosienie:

  • zarost i owłosienie ciała bardzo skąpe

Główne podrasy:

Podrasa malajsko-mongoloidalna (Malay-Mongoloid)

Cechy charakterystyczne:

  • budowa: bardzo krępa, mezomorficzna; szerokie barki, tulów szeroki i dość długi; nogi krótkie
  • głowa / czaszka: wskaźnik główny przeważnie 80-85 (80-x)
  • łuki nadoczodołowe: częstsze niż u podrasy klasycznej mongoloidalnej; średnio rozwinięte
  • twarz: kości policzkowe bardziej wydatne niż u podrasy indonezyjskiej; kształt raczej kwadratowy
  • nos: bardziej spłaszczony niż u podrasy indonezyjskiej, częściej wklęsły
  • różnie wykształcona fałda mongolska dość częsta
  • kształt włosów: zawsze proste
  • kolor skóry: jasna żółtawobrązowa do ciemnej żółtawobrązowej, często ciemniejsza niż u podrasy indonezyjskiej

Występowanie:

Indochiny, Tajlandia, Birma, Malezja, Indonezja (głównie wybrzeża wysp), Filipiny. Znaczna część Japończyków i Koreańczyków.

Odpowiedniki w innych typologiach:

Podrasa indonezyjska (Indonesian)

  • budowa: smukła
  • głowa / czaszka: wskaźnik główny około 78.5 (x-80); dolicho-do mezocefalicznego
  • twarz: węższa, dłuższa, bardziej owalna niż w podrasie malajsko-mongoloidalnej
  • nos: wyższy, węższy, bardziej wydatny niż w podrasie malajsko-mongoloidalnej; profil niekiedy wypukły
  • szpara oczna: częściej pozioma niż u podrasy malajsko-mongoloidalnej, rzadziej występuje też fałda mongolska
  • kształt włosów: zazwyczaj lekko faliste
  • kolor skóry: jasno czerwonawobrązowy do średnio brązowego

Występowanie:

Przedchińskie plemiona w południowych Chinach, Indochiny, Birma, Tajlandia. Wiele plemion zamieszkujących wnętrza wysp w Indonezji.

Odpowiedniki w innych typologiach:

Dodatkowo we wnętrzach niektórych wysp można spotkać osobniki smukłe, długogłowe, o brązowej skórze i falistych włosach, zbliżone do rasy śródziemnomorskiej.

Istnieje też jeszcze najstarsza warstwa ludności o cechach weddoidalnych / australoidalnych.

 


Bibliografia:

  1. Hooton E., Twilight of Man, 1939
  2. Hooton E., Up from the Ape, 1931
  3. Hooton E., Up from the Ape, 1946

 

Przykłady:

1. Hooton E., Twilight of Man, 1939

Rasa indonezyjsko-mongoloidalna

Rasa indonezyjsko-mongoloidalna

 

2. Hooton E., Up from the Ape, 1946

Podrasa malajsko-mongoloidalna

podrasa-malajsko-mongoloidalna

 

3. Hooton E., Up from the Ape, 1946

Podrasa indonezyjska

podrasa-indonezyjska

 

4. Dixon, R., The racial history of man, 1923

podrasa malajsko-mongoloidalna

igorot

 

5. Dixon, R., The racial history of man, 1923

podrasa indonezyjska

battak

 

6. Dixon, R., The racial history of man, 1923

podrasa indonezyjska

menangkabau-malay

 

7. Dixon, R., The racial history of man, 1923

Birma

typ o cechach śródziemnomorskich

 burmese

 

8. Dixon, R., The racial history of man, 1923

Sakai, Płw. Malajski

forma zbliżona do Weddoidów lub Australoidów

sakai