Wskaźnik masy ciała (BMI)
- Szczegóły
- Kategoria: Somatometria
Wskaźnik wagowo-wzrostowy. Zwany też Body Mass Index (BMI) lub wskaźnikiem Queteleta II albo wskaźnikiem Kaupsa.
Oblicza się go: masa ciała w kg podzielić przez wzrost w metrach podniesiony do kwadratu.
Kalklulator on-line
Trzeba brać pod uwagę że u kulturystów będzie on na poziomie osób otyłych, ale wynik będzie powodować głównie masa mieśni, nie tłuszczu.
Podział wg WHO:
- < 16,0 – wygłodzenie
- 16,0–16,99 – wychudzenie (spowodowane często przez ciężką chorobę lub anoreksję)
- 17,0–18,49 – niedowaga
- -----------------------------------
- 18,5–24,99 – wartość prawidłową
- -----------------------------------
- 25,0–29,99 – nadwaga
- 30,0–34,99 – I stopień otyłości
- 35,0–39,99 – II stopień otyłości (otyłość kliniczna)
- ≥ 40,0 – III stopień otyłości (otyłość skrajna)
Podział wg Lundmana:
- budowa bardzo lekka: x-17.49
- budowa lekka: 17.5-19.99
- budowa średnia: 20-22.49
- budowa mocna: 22.5-24.99
- budowa bardzo mocna: 25-x
UWAGA: Trzeba jednak wziąć pod uwagę że powyższy podział nie uwzględnia różnic międzyrasowych / międyz populacyjnych.
Np.: Eskimosi, Indianie Patagonii, mieszakńcy Azji Centralnej posiadają wskaźnik BMI powyżej 25 i jest to u nich norma. Podobnie Buszmeni z Kalahari posiadają średnio BMI około 16.5, a Niloci Hima 18 i nie wskazuje to na niedowagę.
BIBLIOGRAFIA:
- Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
- Malinowski A., Bożiłow W., Podstawy antropometrii. Metody, techniki, normy, 1997
- WHO : Global Database on Body Mass Index
