Podrasa dynarska (Dinaric)

Podrasa złożona rasy białej. Składają się na nią: typ górnopaleolityczny podrasy śródziemnomorskiej + podrasa alpejska + podrasa armenoidalna + podrasa nordycka [1946]. W wydaniu z 1931 określił ją jako miks nordycko-armenoidalny.

Średnio lub jasnopigmentowani, o wypukłym nosie oraz wysokiej i krótkiej głowie.

Cechy charakterystyczne:

Wzrost:

  • wysoki, 170-x

Budowa:

  • silna
  • szkielet o ciężkiej budowie
  • bardzo długie nogi

Głowa / czaszka:

Twarz:

  • dłuższa i relatywnie węższa niż u Armenoidów
  • średnio wydatne kości policzkowe
  • wskaźnik twarzowy całkowity: dla Irlandii (♂) średnio 90.30 (70-114) - nie ma on u Hootona znaczenia jako kryterium wyróżniające, w przeciwieństwie np. do polskich antropologów
  • wskaźnik górnotwarzowy: dla Irlandii (♂) średnio 51.95 (40-69)

Nos:

  • wskaźnik nosa: bardzo wąski (x-63); dla Irlandii (♂) średnio 58.86 (44-63)
  • koniuszek nosa zazwyczaj węższy; nozdrza mniej wypukłe; przegroda nosa mniej wypukła  niż u armenoidów
  • nos wprawdzie równie wydatny ale zarazem węższy niż u Armenoidów
  • profil często wypukły / garbaty

Żuchwa:

  • podbródek większy, bardziej wydatny niż u Armenoidów

Usta:

  • wargi cieńsze niż u armenoidów

Oczy:

  • kolor oczu: brązowe i mieszane, czasem jasne

Włosy:

  • kolor włosów: średnio do ciemnobrązowego, czasem występują odcienie jaśniejsze
  • kształt włosów: zazwyczaj faliste, średnio grube

Skóra:

  • kolor skóry: zróżnicowany: zazwyczaj brunet-white (chyba najlepiej to tłumaczyć jako płowy lub matowobiały); jaśniejszy niż u Armenoidów

Uwłosienie:

Występowanie:

Centrum koncentracji to kraje dawnej Jugosławii, Tyrol. w rozproszeniu w Europie Środkowej.

W USA wg statystyk przedwojennych dla 9,168 mężczyzn podrasa dynarska stanowiła (łącznie z podrasą armenoidalną) 13.33%, w Irlandii wg statystyk dla 9,395 mężczyzn podrasa dynarska (bez Armenoidów) stanowiła 18.56%.

Odpowiedniki w inych typologiach:

Ogólnie można powiedzieć żę podrasa dynarska Hootona jest najbardziej dowolnie określona ze wszystkich w rasie białej. Wliczał on do niej praktycznie każdego o głowie powyżej 80 i nosie poniżej 63, nieważne blondyn czy brunet, wysoki czy niski, tym bardziej że nie brał pod uwagę wskaźnika twarzowego. Starałem się wybrać przykłady fotograficzne najbardziej "dynarskie". Ale były i takie które Michalski lub Czekanowski określili by jako Nordyków (np dwa ostatnie).

 

Typ morfologiczny podrasy dynarskiej:

Typ brytyjskiej epoki brązu Beaker (British Bronze Age - Beaker)

  • zrost wysoki, średnio 172-174
  • budowa masywniejsza niż w w typie dynarskim; długie kończyny
  • głowa bardziej masywna i okrągła, niższa niż w typie dynarskim; średni wskaźnik główny 83-85
  • czoło szerokie, pochyłe o dużych łukach nadoczodołowych
  • twarz szersza w rejonie kości policzkowych, ale też długa, bardziej kwadratowa niżu w podrasie dynarskiej; o grubych rysach
  • kąty żuchwy wyraźniejsze; żuchwa masywna z bardzo wydatnym podbródkiem
  • nos bardziej mięsisty niż u Dynarczyków i szerszy, wskaźnik nosowy: wąski lub średnio szeroki; duża wydatność nosa; profil zazwyczaj orli lub czasem prosty
  • kolor włosów: często w rudawym odcieniu; poza tym jasno lub średniobrązowe, czasem blond lub ciemnobrązowe
  • kształ włosów: zazwyczaj faliste
  • kolor skóry: zazwyczaj o odcieniu różowawym
  • uwłosienie ciała i zarost: obfite

Występowanie:

Głównie na Wyspach Brytyjskich (szczególnie irlandzki Ulster i wschodni rejon Midlans w Anglii). Popularny też w północnyh i środkowych Niemczech. Spotykany też we Francji.

Odpowiedniki w inych typologiach:

  • Coon - typ Borreby, z dodatkiem typu dynarskiego

Bibliografia:

  1. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955
  2. Hooton E., Twilight of Man, 1939
  3. Hooton E., Up from the Ape, 1931
  4. Hooton E., Up from the Ape, 1946

 

Przykłady:

1. Hooton E., Twilight of Man, 1939

podrasa dynarska

podrasa dynarska

 

2. Hooton E., Up from the Ape, 1946

Podrasa dynarska

podrasa-dynarska

 

3. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955

wzrost: 172.9 cm; wskaźnik główny 89; wskaźnik nosowy - 61;  kolor oczu - niebieskie; kolor włosów - brązowe

Podrasa dynarska

dinaric4

 

4. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955

wzrost: 177.2 cm; wskaźnik główny 88; wskaźnik nosowy - 61;  kolor oczu - niebieskobrązowe; kolor włosów - ciemnobrązowe

Podrasa dynarska

dinaric6

 

5. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955

wzrost: 180.2 cm; wskaźnik główny 85; wskaźnik nosowy - 57;  kolor oczu - niebiesobrązowe; kolor włosów - rudobrązowe

Podrasa dynarska

dinaric1

 

 

6. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955

wzrost: 163.1 cm; wskaźnik główny 82; wskaźnik nosowy - 56;  kolor oczu - niebieskobrązowe; kolor włosów - ciemnobrązowe

Podrasa dynarska

dinaric5

7. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955

wzrost: 170.2 cm; wskaźnik główny 82; wskaźnik nosowy - 52;  kolor oczu - niebieskobrązowe; kolor włosów - ciemnobrązowe

Podrasa dynarska

dinaric2

 

Dwa ostatnie przykłady inni antropolodzy określili by jako tzw. typ Noric (jaśni Dynarczycy), a Michalski lub Czekanowski zaliczyli by nawet do rasy nordycznej.

8. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955

wzrost: 167.8 cm; wskaźnik główny 81; wskaźnik nosowy - 62;  kolor oczu - niebieskie; kolor włosów - jasne rudobrązowe

Podrasa dynarska

dinaric3

 

 

9. Hooton E., The Physical Anthropology of Ireland, 1955

wzrost: 173.2 cm; wskaźnik główny 82; wskaźnik nosowy - 54;  kolor oczu - niebieskie; kolor włosów - jasnobrązowe o odcieniu popielatawym

Podrasa dynarska

noric