Rasa arabska

W koncepcji ras geograficznych Lundmana zwana Arabid (Semitic, Orientalid) Race. Należy do grupy rasowej atlantyckiej odmiany białej.

Cechy charakterystyczne:

  • wzrost średni 166-168 cm
  • budowa ciała bardzo smukła (juvenile); kończyny długie i wąskie
  • głowa bardzo długa, wskaźnik główny średnio 70-72, max 79
  • czaszka bardzo niska; wskaźnik wysokościowo-długościowy średnio 68-69
  • bardzo wystająca potylica
  • czoło bardzo wąskie i pochyłe
  • twarz bardzo wąska; potylica całkowity średnio 90-95; dobrze wyprofilowana, kształt twarzy romboidalny lub wąski pięciokątny, powodowany trochę większą szerokością kości policzkowych
  • nos wąski, mięsisty, profil lekko wypukły / garbaty
  • wydatny, mięsisty podbródek
  • usta dość szerokie; wargi średnio grube; o końcach zakrzywionych lekko w górę; dolna warga dość wypukła
  • bardzo głęboka fossa canina powoduje występowanie wyraźnej i długiej bruzdy nosowo-wargowej, podczas uśmiechania się daje to w efekcie tzw. tzw. "semicki uśmiech" (patrz przykład poniżej) potęgowany przez szerokie usta, o zakrzywionych do góry końcach
  • szpara oczna o migdałowatym kształcie; o zewnętrznych końcach lekko uniesionych do góry
  • oczy położone blisko siebie
  • oczy ciemne, błyszczące
  • brwi kanciaste (obydwie tworzą kształt litery M); wewnętrzny koniec brwi jest gruby, zewnętrzny bardzo cienki
  • włosy ciemne, kręcone, o delikatnej teksturze
  • kolor skóry oliwkowy
  • niski odsetek grupy krwi B; bardzo duży odsetek grupy krwi 0 (ogólnie zbliżona pod tym względem do ras Zachodniej Europy)

Uwagi:

Rasa ta powstała z zachodnio-azjatyckiej odnogi kromanoidów. Jest jakby wschodnią wersją rasy zachodnio-śródziemnomorskiej, różniąca się przede wszystkim cechami fizjonomii. Wg Lundmana [1967] w formowaniu tej rasy mogły brać też udział elementy weddoidalne (stwierdzane jeszcze obecnie na południowych krańcach płw. Arabskiego), ich wpływ miałby się objawiać w cechach budowy twarzy. Jak też proto-mongoloidalne, lub raczej proto-buszmenoidalne (ukośna szpara oczna).

Występowanie:

W najczystszej postaci wśród Beduinów północnej i środkowej części Półwyspu Arabskiego. W przemieszaniu z innymi rasami (głównie wschodnio-śródziemnomorską i armenoidalną) obecny na całym Bliskim Wschodzie i południowym Iranie. Spotykany też północnej Afryce jako ślad ekspansji arabskiej.

W południowej części półwyspu Arabskiego występują dodatkowo wpływy negroidalne i nawet południowo-mongoloidalne (malajskie) jako skutek sprowadzania niewolników /służby z tych rejonów. Poza tym jak wspomniano spotyka się też bardzo dawne cechy weddoidalne.

W Syrii występuje podrasa syryjska (Syrid) o bardziej krępej budowie, szerszej twarzy i mniejszym odsetku grupy krwi 0 ale reszcie cech jak wyżej.

Odpowiedniki w innych typologiach:


BIBLIOGRAFIA:

  1. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967
  2. Lundman B., Jordens Människoraser och Folkstammar, 1943
  3. Lundman B., Nordens Rastyper: Geografi och Historia, 1940 (rozdział Nyare tiden)
  4. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946 link
  5. Lundman B., The racial history of the Near East, The Mankind Quarterly, January 1963, s. 179-188 link
  6. Lundman B., The races and peoples of Europe, 1977 link
  7. Lundman B., Umriss der Rassenkunde des Menschen in geschichtlicher Zeit, 1952

 Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi

 

Przykład 1. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967

Rasa arabska

rasa arabska

 

Przykład 2. Lundman B., Jordens Folkstammar, 1988

rasa arabska

Przykład 3. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946

rasa arabska

rasa arabska

 

Przykład 4. Lundman B., Nutidens Människoraser, 1946

 rasa arabska

rasa arabska

 

Przykład 5. Lundman B., Geographische Anthropologie, 1967

Przykład budowy juvenile - bardzo smukłej

juvenile