Ogólnie typ ten często ma nordyczny profil ale w widoku przednim orientalną fizjonomię lub odwrotnie. Względnie przypomina typ północno-zachodni o orientalnych cechach fizjonomii.
głowa dolicho- do mezocafilcznej (wskaźnik główny: 72-82); przeważnie niskawa i niezbyt wysklepiona
twarz z reguły wąska do bardzo wąskiej, z rzadka średnio szeroka (wsk. twarzowy: 85-x), rysy twarzy bardzo wyraziste i ostre, kości jarzmowe wąskie i niewystające
nos wąski lub bardzo wąski (wsk. nosowy x-65), przeważnie dość mocno wydatny, profil często wypukły
kolor oczu: od jasnych do niezbyt ciemnych, najczęściej żółtawopiwne lub ciemnozielonawe, średnio 6,5 (3-15)
oprawa oka: przeważnie dość słaba fałda powiekowa lub powieka semicka
kolor włosów:włosy ciemne (U-V) w płn. Afryce; na Bliskim Wschodzie i płd. Europie niekiedy jasne lub częściej rude (P-X); za to dość często jasny lub rudawy zarost
ogólnie jak u typu północno-zachodniego (AE) częsta dysharmonia pigmentacyjna (ciemne włosy i dość jasne oczy)
Frakcja nordoidalna (Ak) - głowa (x-82); oczy jasne (8-16), często rozjaśniony zarost, włosy przeważnie ciemne (U-Y), rzadko zdarzają się jaśniejsze (P-T, rudawe), ale np. kręcone włosy (przy mocno "orientalnej" fizjonomii)
Frakcja pośrednia (ak) - głowa (x-81); oczy żółtawopiwne i piwnozielonawe (6-7), często rozjaśniony zarost; włosy ciemne (U-Y), "orientalna" fizjonomia"
Frakcja orientalna (aK) - głowa (x-79); oczy ciemne (3-5), kasztanowate / ciemnoszatynowe włosy (R-T) i / albo rozjaśniony zarost; często "nordyczna", a nie "orientalna" fizjonomia (jak poniżej)
od typu orientalnego (K) różni się jaśniejsza pigmentacją, możliwością występowania pośredniogłowości (78-82), twarzy średnio szerokich (85-87), mniej nasilonymi cechami fizjonomii charakterystycznymi dla orientałów
od typu nordycznego (A) ciemniejszą pigmentacją, cechami fizjonomii pochodzącymi od typu orientalnego
od typu północno-zachodniego (AE) różni się ciemniejszą skórą, wysokimi oczodołami i cechami fizjonomii pochodzącymi od typu orientalnego: jak znacznie częściej dłuższym, wydatniejszym i bardziej wypukłym / garbatym nosem oraz często bardzo wydłużoną twarzą. Poza tym inny kształt ust; większe owłosienie i gęstszy zarost; kędzierzawe włosy; grube, nieraz zrośnięte brwi (patrz np. Przykład 1 w galerii poniżej)
od typu suborientalnego (EK) różni się jaśniejszą pigmentacją, obecnością mezocefalicznego zakresu wskaźnika głównego, brakiem zakresu dość wąskiego dla nosa (66-69).
Niżej sprawdź dokładną charakterystykę. Część wymienionych cech, szczególnie opisowych, ma jedynie znaczenie pomocnicze i nie może służyć jako podstawowe kryterium wyznaczania przynależności do tego typu.
kolor oczu: od jasnych do niezbyt ciemnych (3-14), najczęściej jasnopiwne w północnej Afryce średnio 6.0, Tadżykistan 7.0, na Bliskim Wschodzie (szczególnie u Kurdów) i w południowej Europie (Rumunia średnio 10.0) przeważnie jasne i zielone
fałda powiekowa bardzo słabo rozwinięta lub częściej brak (powieka semicka)
kolor włosów: generalnie ciemne, ale na Bliskim Wschodzie i południowej Europie zdarzają się rudawe odcienie, rzadziej jasne (P-X); z kolei w północnej Afryce ciemne (U-Y)
Typ amorycki (AK) należy do grupy typów południowych. Spotykany głównie na Bliskim Wschodzie (liczny wśród Kurdów i niektórych szczepów beduińskich). Rzadszy w płn. Afryce (przyniesiony tu częściowo przez Beduinów ale może się też wiązać ze starożytnymi plemionami libijskimi) i południowej Europie. Nazwa pochodzi od starożytnego plemienia Amorytów z Syrii i Mezopotamii, często opisywanego jako przejawiające nordyczne cechy.
W Polsce występuje incydentalnie: w zbadanych po wojnie powiatach i miejscowościach jego odsetek wynosił około 0.3%.
składy typologiczne:
Bałkany i Grecja
Grecja, płd. Peloponez (♂) 3.79% (ak > aK)
Rumunia (Karpaty południowe) (♀) - 3.7%
Grecja, Kreta (♂) - 1.58%
Rumunia (Karpaty południowe) (♂) - 0.5%
Europa (grupy etniczne pochodzenia zachodnio i południowo-azjatyckiego)
Łuczak B., Charakterystyka antropologiczna ludności rumuńskiej z okolic Karpat południowych [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 109-120
Łuczak B., Ludność Alp Transylwańskich pod względem antropologicznym [w:] Przegląd Antropologiczny, t. 37, z. 2, 1971, s. 199-210
Michalski I., Charakterystyka antropologiczna Sikhów [w:] Przegląd Antropologiczny, t. XIII, z. 1, 1939, s. 50-70
Michalski I., Remarks about the anthropological structure of Egypt [w:] Publicatons of the joint arabic-polish anthropological expedition. Part II, s. 209-238, 1964
Michalski I., Typy antropologiczne Egiptu [w:] Człowiek w czasie i przestrzeni : kwartalnik PTA, 1958, Tom 1, zeszyt 4, s. 192-203 link
Orczykowska Z., Analiza antropologiczna Tadżyków z Pamiru [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr. 46, 1959
Stolarczyk H., Charakterystyka typów antropologicznych Cyrenajki [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 44, 1971, s. 107-139
Stolarczyk H., Próba ujęcia struktury antropologicznej Cyrenajki [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 40, 1970, s. 123-148
tyko składy typologiczne:
Becker M., Płock i Radziwie w świetle badań antropologicznych [w:] Notatki Płockie t. 11, nr 4(38), 1966
Becker M., Struktura antropologiczna powiatu płockiego [w:] Notatki Płockie t. 15, nr 3(57), 1972
Kransodębska I., Struktura antropologiczna mężczyzn z Warszawy i okolic w okresie międzywojennym [w:] Materiały i Prace Antropologiczne, nr 77, 1969, s.375-404
Stolarczyk H., Analiza antropologiczna ludności powiatu bełchatowskiego [w:] Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 18, 1979, s. 59-79
Stolarczyk H., Ludność powiatu płońskiego w świetle antropologii [w:] Notatki Płockie, nr 16/4 (63), 1971, s. 34-42
składy z poniższych opracowań określiłiem metoda morfologiczno-porównawczą na bazie podanych tam materiałów indywidualnych:
Field H., Contributions to the anthropology of Iran [w:] Publications of the Field Museum of Natural History. Anthropological Series, Vol. 29,No. 2 (DECEMBER 15, 1939), s. 511, 513-706
Hauschild M.W., Wagenseil F., Anthropologische Untersuchungen an anatolischen Türken [w:] Zeitschrift für Morphologie und Anthropologie, Bd. 29, H. 2/3 (1931), s. 193-260
Luschan F., Beiträge zur Anthropologie von Kreta [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 45. Jahrg., H. 3 (1913), s. 307-393
Schiff F., Beiträge zur Anthropologie des südlichen Peloponnes. (Die Mani.) [w:] Zeitschrift für Ethnologie, 46. Jahrg., H. 1 (1914), s. 14-40
Eickstedt - częściowo (osobniki o jaśniejszej pigmentacji) zapewne typ irański rasy orientalnej
Zobacz też - podstawowe różnice między indywidualnymi typami rasowymi, a rasami geograficznymi
Objaśnienia do powyższych danych:
♂ - mężczyźni
♀ - kobiety
w nawiasach po średnich podane zakresy zmienności (min - max)
Najważniejsze zakresy zmienności, służące do różnicowania z innymi typami, podane są w sekcji "Główne cechy". Podane w dalszym opisie średnie dla cech mają znaczenie informacyjne.
Przykład 0. Morfing (teoretyczna przeciętna fizjonomia) na bazie przykładów do tego typu (+mix morfów A i K)
Typ amorycki (AK)
Frakcja nordyczna (Ak) - głowa (x-82); oczy jasne (8-16), często rozjaśniony zarost, włosy przeważnie czarne lub czarnobrązowe (X-Y), rzadko zdarzają się jaśniejsze, ale np. kręcone włosy (przy mocno "orientalnej" fizjonomii)
Przykład 1. Michalski I., Remarks about the anthropological structure of Egypt, Publicatons of the joint arabic-polish anthropological expedition. Part II, pp. 209-238, 1964
Przykład 2. Kapica Z., Postępowanie dowodowe przy ekspertyzach ojcostwa metodą morfologiczno-porównawczą, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 56, 1974, s. 29-40
typ amorycki (AK), frakcja nordoidalna - Samarytanin, Palestyna
Przykład 6. Schade H., Anthropologische Untersuchungen in Ostmazedonien und Kruševo, Anthropologischer Anzeiger Jahrg. 21, H. 3/4 (April 1958), pp. 282-312
Typ amorycki (AK), frakcja nordoidalna - Samarytanin, Palestyna
Przykład 9. Coon C. S., Tribes of the Rif, 1931
Typ amorycki (AK), frakcja nordoidalna - Maroko, góry Rif
Frakcja pośrednia (ak) - głowa (x-81); oczy żółtawopiwne i piwnozielonawe (6-7), często rozjaśniony zarost; włosy przeważnie czarnobrązowe do czarnych (X-Y), rzadko ciemnobrązowe (U-W), "orientalna" fizjonomia"
Przykład 10. Puccioni N., Antropometria delle genti della Cirenaica : Vol. II. Tabelle e tavole, 1936
Określony w pracy: Stolarczyk H., Charakterystyka typów antropologicznych Cyrenajki, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 44, 1971, s. 107-139, opartej na materiale Puccioniego właśnie
typ amorycki (AK), frakcja pośrednia - Libia, Cyrenajka
Przykład 11. Field H., THE ANTHROPOLOGY OF IRAQ. PART I, NUMBER 1. THE UPPER EUPHRATES, 1940
Określony w pracy: Stolarczyk H., Charakterystyka typów antropologicznych Cyrenajki, Zeszyty Naukowe UŁ. Nauki Matematyczne-Przyrodnicze. Seria II, zeszyt 44, 1971, s. 107-139, opartej na materiale Puccioniego właśnie
typ amorycki (AK), frakcja orientalna - Libia, Cyrenajka
